wdać

dk I, wdam, wdasz, wdadzą, wdaj, wdał, wdany - wdawać ndk IX, wdaję, wdajesz, wdawaj, wdawał, wdawany,

środ. «szyjąc ściągnąć nieco jedną część tkaniny tak, aby zszyć ją równo z drugą, krótszą częścią»

Wdać rękaw w wykrój ramienia.

wdać się - wdawać się

1. «wziąć udział w czymś, wciągnąć się w jakieś działanie, przyłączyć się do jakiejś akcji; wtrącić się, wmieszać się do czegoś, wplątać się»

Wdać się w spór, sprzeczkę, bójkę, awanturę, walkę, wojnę.

Wdać się w intrygi, targi, układy, interesy.

Wdać się we flirt, w romans.

Wdać się w rozmowę, dyskusję, pogawędkę.

2. «zająć się czymś przez dłuższy czas; wniknąć w coś (często z przeczeniem)»

Wdać się w analizę, w fachową ocenę.

Nie wdając się w długie opisy, w dociekania…

◊ Wdać się w szczegóły «omówić, przedstawić coś szczegółowo; zająć się czymś drobiazgowo, dokładnie»

3. tylko dk, pot. «odziedziczyć po kimś jakieś cechy, wygląd, usposobienie itp.; być podobnym do kogoś pod jakimś względem; wrodzić się w kogoś»

Z urody wdała się w matkę.

4. pot. «nawiązać znajomość, wejść w bliższe stosunki z kimś; zadać się z kimś»

Wdać się w złe towarzystwo.

5. pot. «o rzeczach, zjawiskach itp. ujemnych, niepożądanych; wystąpić, zaistnieć; dostać się gdzieś, wkraść się, przyplątać się»

W ranę wdała się gangrena.

U kogoś w domu wdały się mole.