wdawać
Look at other dictionaries:
wdawać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, wdaję się, wdaje się, wdawaj się {{/stl 8}}– wdać się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, wdam się, wda się, wdadzą się, wdaj się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać udział, uczestniczyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wdawać się – wdać się w szczegóły — {{/stl 13}}{{stl 7}} traktować, omawiać, przedstawiać coś bardzo szczegółowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie wdawaj się za bardzo w szczegóły, mów ogólnie. Niepotrzebnie wdał się w szczegóły. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wdać — dk I, wdam, wdasz, wdadzą, wdaj, wdał, wdany wdawać ndk IX, wdaję, wdajesz, wdawaj, wdawał, wdawany, środ. «szyjąc ściągnąć nieco jedną część tkaniny tak, aby zszyć ją równo z drugą, krótszą częścią» Wdać rękaw w wykrój ramienia. wdać się wdawać… … Słownik języka polskiego
dyskusja — ż I, DCMs. dyskusjasji; lm D. dyskusjasji (dyskusjasyj) «ustna lub pisemna wymiana zdań na jakiś temat (zwykle publiczna), wspólne omawianie, rozpatrywanie jakiegoś zagadnienia; rozmowa, dysputa» Ciekawa, burzliwa dyskusja. Dyskusja nad jakimś… … Słownik języka polskiego
gawęda — ż IV, CMs. gawędaędzie; lm D. gawędaęd 1. «swobodna, towarzyska rozmowa; pogawędka, gawędzenie» Długa, poufna, wieczorna gawęda. Spędzać, tracić czas na gawędach. Wdawać się w gawędy. 2. «opowiadanie, opowieść, pogadanka» Starodawna gawęda.… … Słownik języka polskiego
mieszać — ndk I, mieszaćam, mieszaćasz, mieszaćają, mieszaćaj, mieszaćał, mieszaćany 1. «zmieniać położenie cząstek substancji płynnej lub sypkiej potrząsając, poruszając tą substancją albo poruszając czymś w tej substancji; łączyć ze sobą w ten sposób… … Słownik języka polskiego
plątać — ndk IX, plączę, plączesz, plącz, plątaćał, plątaćany 1. «gmatwać, motać, wikłać» Plątać nici. Plątać włosy. 2. pot. «brać jedno za drugie, niesłusznie coś z czymś utożsamiać» Plątać nazwiska różnych autorów. Plątać daty historyczne. plątać się 1 … Słownik języka polskiego
pogwarka — ż III, CMs. pogwarkarce; lm D. pogwarkarek «poufała rozmowa, rozmówka, pogawędka» Mieć pogwarki z przyjaciółmi. Wdawać się w pogwarki … Słownik języka polskiego
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
szczegół — m IV, D. u, Ms. szczegółgóle; lm M. y 1. «jeden z drobnych składników jakiejś sytuacji, sprawy, zdarzenia; rzecz małej wagi; drobiazg» Ważny, drobny, ciekawy szczegół. Szczegóły dotyczące wypadku. Być wtajemniczonym we wszystkie szczegóły sprawy … Słownik języka polskiego
