wepchnąć

dk Va, \wepchnąćpchnę, \wepchnąćchniesz, \wepchnąćchnij, \wepchnąćpchnął, \wepchnąćpchnęła, \wepchnąćpchnęli, \wepchnąćpchnięty, \wepchnąćpchnąwszy rzad. wepchać dk I, \wepchnąćpcham, \wepchnąćpchasz, \wepchnąćpchają, \wepchnąćpchaj, \wepchnąćpchał, \wepchnąćpchany - wpychać ndk I, \wepchnąćam, \wepchnąćasz, \wepchnąćają, \wepchnąćaj, \wepchnąćał, \wepchnąćany

1. «pchnięciem wtłoczyć, wbić, wtrącić, wcisnąć coś, kogoś do czegoś»

Wepchnąć rzeczy do walizki, ubranie do szafy.

Wpychać książki do tornistra.

Wepchnąć kogoś do pokoju.

Wepchnąć kogoś w kałużę, do wody.

Wichura wpycha dym z powrotem do komina.

◊ pot. Wepchnąć komuś słowa do gardła «zmusić kogoś siłą do milczenia, do odwołania tego, co powiedział; wymierzyć komuś policzek w odpowiedzi na jego obelżywe słowa lub kłamstwo»

2. pot. «dać, podsunąć coś komuś w sposób natarczywy, natrętny; zmusić kogoś do przyjęcia czegoś»

Wepchnąć komuś prezent, datek.

Wpychać przechodniom ulotki reklamowe.

3. pot. «umieścić, ulokować kogoś gdzieś, przewidując jakieś własne korzyści»

Wepchnąć kogoś na dobrą posadę, na kierownicze stanowisko.

wepchnąć się, wepchać się - wpychać się

1. «pchając się wejść do zatłoczonego pomieszczenia; wcisnąć się gdzieś»

Wepchnąć się do autobusu.

Wpychać się do przepełnionej sali.

2. «przedostać się gdzieś, przeniknąć do czegoś z pewną siłą; wedrzeć się»

Kłęby kurzu wpychały się przez otwarte okna.

3. pot. «przyjść gdzieś, wziąć w czymś udział, nie będąc proszonym; narzucić swoją obecność»

Wepchnąć się na bankiet.

Wepchnąć się do samorządu zakładowego.

4. zwykle ndk, rzad. «pchając się wzajemnie, popychając jeden drugiego, znaleźć się gdzieś»

Dzieci, dokazując, wpychały się w śnieg.