werniks — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wernikssie {{/stl 8}}{{stl 7}} płynna, przezroczysta, szybko schnąca substancja żywiczna, którą pokrywa się obszary olejne i temperowe oraz inne przedmioty w celu nadania im połysku i zabezpieczenia przed… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
damarowy — przym. od damara ∆ szt. Werniks damarowy «werniks z damary, którego cechą charakterystyczną jest nieciemnienie pod wpływem światła» … Słownik języka polskiego
kopalowy — przym. od kopal Werniks kopalowy. Lakiery kopalowe … Słownik języka polskiego
mastyks — m IV, D. u, Ms. mastykssie 1. blm «żywica naturalna, żółta lub zielona substancja o balsamicznym zapachu i gorzkim smaku otrzymywana z drzewa mastyksowego; używana do wyrobu klejów, pokostów, kitów, werniksów oraz do sklejania porcelany;… … Słownik języka polskiego
mastyksowy — «zawierający mastyks żywicę» Klej, pokost, werniks mastyksowy. ∆ bot. Drzewo mastyksowe «Pistacia lentiscus, odmiana pistacji, drzewo z rodziny nanerczowatych wydzielające sok żywiczny (mastyks); rośnie dziko lub jest hodowane na obszarach… … Słownik języka polskiego
zmatowieć — dk III, zmatowiećeje, zmatowiećwiał, zmatowiećwiały «stać się matowym, bez blasku, stracić połysk» Okna zmatowiały od kurzu. Werniks zmatowiał wskutek działania wilgoci … Słownik języka polskiego
żywicowy — «zrobiony, otrzymany z żywicy» Werniks żywicowy. Lakier, klej żywicowy … Słownik języka polskiego