certowanie się
Look at other dictionaries:
ceremonia — ż I, DCMs. ceremonianii; lm D. ceremonianii (ceremonianij) 1. «uroczysty akt, obrzęd przebiegający według ustalonego planu, zwykle z zachowaniem tradycyjnych, symbolicznych form» Dworska, kościelna ceremonia. Ceremonia pogrzebowa. Ceremonia… … Słownik języka polskiego
ceregiela — ż I, DCMs. ceregielali; lm D. ceregielali zwykle w lm «zbyteczne, konwencjonalne grzeczności, ceremonie, wymawianie się, wysuwanie nieistotnych skrupułów, zastrzeżeń; certowanie się» Zbędne ceregiele. Zrobić coś po długich ceregielach, z wielkimi … Słownik języka polskiego
certacja — ż I, DCMs. certacjacji; lm D. certacjacji (certacjacyj) zwykle w lm, pot. «nieszczere wymawianie się od czegoś; certowanie się, droczenie się» Zgodzić się na coś po długich certacjach. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
ceregiele — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. ceregieleli {{/stl 8}}{{stl 7}} sposób zachowania przesadnie grzeczny, układny, sztywno trzymający się zwyczajowych (konwencjonalnych) form; także utrudniające proste załatwienie jakiejś sprawy konwencjonalne … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ceremonie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. ceremonienii {{/stl 8}}{{stl 7}} przesadne, konwencjonalne formy okazywania komuś grzeczności; przesadnie ugrzecznione zachowanie; certowanie się, cackanie się, ceregiele : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sadzać gości z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
