Certować się z podaniem ognia.
Słownik języka polskiego . 2013.
certować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, certować siętuję się, certować siętuje się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzbraniać się przed czymś, wymawiać się od czegoś grzecznościowo, dla zachowania przyjętych form; robić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
handryczyć się — ndk VIb, handryczyć sięczę się, handryczyć sięczysz się, handryczyć sięycz się, handryczyć sięczył się pot. «sprzeczać się, spierać się; certować się» Handryczyć się po całych dniach. Handryczyć się o coś. Handryczyć się z kimś. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
ceregielować się — ndk IV, ceregielować sięluję się, ceregielować sięlujesz się, ceregielować sięluj się, ceregielować sięował się pot. «robić ceregiele; certować się, ceremoniować się» Jedz, nie ceregieluj się. Ceregielować się z dziećmi … Słownik języka polskiego
ceremoniować się — ndk IV, ceremoniować sięniuję się, ceremoniować sięniujesz się, ceremoniować sięniuj się, ceremoniować sięował się «robić ceremonie; przesadnie przestrzegać form towarzyskich, zachowywać się etykietalnie, sztywno; certować się» Ceremoniować się o … Słownik języka polskiego
ceregielić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, ceregielić sięlę się, ceregielić sięli się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} grzecznościowo wymawiać się, wzbraniać się przed czymś, wynajdując nieistotne przeszkody, zastrzeżenia; robić ceregiele, certować się : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kramarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} certować się, spierać się przez dłuższy czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kramarzyć się z nieproszonym gościem, z pijakiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
certolić się — ndk VIa, certolić sięlę się, certolić sięlisz się, certolić sięol się, certolić sięlił się posp. → certować się … Słownik języka polskiego
certowanie się — n I rzecz. od certować się … Słownik języka polskiego
ceremonia — ż I, DCMs. ceremonianii; lm D. ceremonianii (ceremonianij) 1. «uroczysty akt, obrzęd przebiegający według ustalonego planu, zwykle z zachowaniem tradycyjnych, symbolicznych form» Dworska, kościelna ceremonia. Ceremonia pogrzebowa. Ceremonia… … Słownik języka polskiego
ceregiela — ż I, DCMs. ceregielali; lm D. ceregielali zwykle w lm «zbyteczne, konwencjonalne grzeczności, ceremonie, wymawianie się, wysuwanie nieistotnych skrupułów, zastrzeżeń; certowanie się» Zbędne ceregiele. Zrobić coś po długich ceregielach, z wielkimi … Słownik języka polskiego
