Budynek, gmach więzienny.
Brama, cela, karetka więzienna.
Podwórze więzienne.
Więzienne kraty, mury.
Więzienny strój.
Regulamin, rygor więzienny.
Dozorca, funkcjonariusz więzienny.
Słownik języka polskiego . 2013.
więzienny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, więziennynni {{/stl 8}}{{stl 7}} będący więzieniem lub jego częścią, cechujący życie w więzieniu, występujący, znajdujący się, obowiązujący w więzieniu, pracujący w więzieniu, należący do wyposażenia więzienia :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kajdaniarski — «więzienny, katorżniczy» … Słownik języka polskiego
Эстрейхер, Кароль (старший) — Кароль Эстрейхер (старший) польск. Karol Józef Teofil Estreicher … Википедия
gra — 1. Czysta gra a) «gra zgodna z regułami»: Była to czysta gra (...) rywalizacja zespołowa w najlepszej formie. Roz bezp 1996. b) «postępowanie uczciwe, zgodne z zasadami»: Polityka nie jest czystą grą. Nie można jednocześnie być politykiem i sobą … Słownik frazeologiczny
manatki — Zwinąć manatki a) «opuścić jakieś miejsce; wynieść się»: Trzeba było nam zwinąć manatki zaraz, jak licho przyniosło tu tych łowców zwierząt. A. Szklarski, Kangury. b) «spakować się, przyszykować się do drogi»: (...) był zupełnie zaskoczony, kiedy … Słownik frazeologiczny
przedmiot — Traktować, potraktować kogoś jak przedmiot «lekceważyć, zlekceważyć kogoś, nie liczyć się z czyimś zdaniem, z czyimiś uczuciami, nie dostrzegać, nie dostrzec w kimś uczuć, ignorować, zignorować kogoś»: Lekarz więzienny bada rzadko, lub nie bada… … Słownik frazeologiczny
dozorca — m odm. jak ż II, DCMs. dozorcacy; lm M. dozorcacy, DB. dozorcaców «ten, kto dozoruje, pilnuje kogoś, czegoś» Dozorca domu, osiedla. Dozorca drogowy, więzienny … Słownik języka polskiego
kazamata — ż IV, CMs. kazamataacie; lm D. kazamataat 1. zwykle w lm «sklepione, często betonowe pomieszczenie pod fortyfikacjami, służące jako magazyny lub stanowisko obronne w czasie wojny, także, zwłaszcza dawniej, jako więzienie, loch więzienny» 2.… … Słownik języka polskiego
klawisz — m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. «element klawiatury, dźwignia w instrumentach muzycznych służąca do uruchamiania mechanizmu młoteczkowego w instrumentach strunowych (fortepian) lub otwierająca i zamykająca dostęp powietrza do piszczałek… … Słownik języka polskiego
konwojent — m IV, DB. a, Ms. konwojentncie; lm M. konwojentnci, DB. ów «osoba konwojująca kogoś lub coś; członek eskorty» Konwojent więzienny. Konwojent transportu … Słownik języka polskiego
