- dozorca
- m odm. jak ż II, DCMs. \dozorcacy; lm M. \dozorcacy, DB. \dozorcaców«ten, kto dozoruje, pilnuje kogoś, czegoś»
Dozorca domu, osiedla.
Dozorca drogowy, więzienny.
Słownik języka polskiego . 2013.
dozorca
Look at other dictionaries:
dozorca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. dozorcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba dozorująca coś, kogoś; pilnująca czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dozorca domu. Dozorca więzienny. Klucz jest zawsze u dozorcy budynku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szymon — dozorca domu … Słownik gwary warszawskiej
Proclamation of Połaniec — Uniwersał połaniecki The Proclamation of Połaniec (also known as the Połaniec Manifesto; Polish: Uniwersał Połaniecki), issued on 7 May 1794 by Tadeusz Kościuszko near the town of Połaniec, was one of the most notable events of Poland s… … Wikipedia
Antoni Chruściel — Chruściel in the United Kingdom Nickname Monter … Wikipedia
bartny — bartnyni «odnoszący się do barci, bartnictwa» Gospodarstwa bartne. Drzewo bartne. Prawo bartne. bartny w użyciu rzecz. «dozorca barci; bartnik» bartne blm w użyciu rzecz. «danina miodu lub opłata od barci» … Słownik języka polskiego
borowy — I przym. od bór Siedlisko borowe. borowy w użyciu rzecz. reg. «dozorca pilnujący niewielkiej przestrzeni lasu; gajowy» II przym. od I bor ∆ Kwas borowy «słaby kwas krystalizujący w postaci błyszczących łusek, mało rozpuszczalny w wodzie, mający… … Słownik języka polskiego
cap — I m IV, DB. a, Ms. cappie; lm M. y 1. «baran lub kozioł, zwłaszcza stary lub wykastrowany» Beczenie capa. ◊ pot. Głupi jak cap «bardzo głupi, tępy» przen. pot. a) «człowiek brodaty; brodacz» b) «człowiek głupi; głupiec, bałwan» 2. łow. «samiec… … Słownik języka polskiego
cerber — m IV, DB. a, Ms. cerbererze; lm M. y 1. Cerber blm «mitologiczny pies trzygłowy strzegący bram Hadesu» 2. lm DB. ów żart. «srogi, czujny dozorca, człowiek śledzący kogoś, krępujący jego swobodę działania» 3. lm B. y szt. «rzeźba, rysunek,… … Słownik języka polskiego
cieć — m I, DB. ciecia; lm M. ciecie, DB. cieciów (cieci) gw. miejska «dozorca, stróż» Ciecie zamiatali przed domami … Słownik języka polskiego
dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… … Słownik języka polskiego
