- wigilijny
- \wigilijnyniprzym. od wigilia (zwykle w zn. 2 i 3)a) w zn. 2:
Dzień, wieczór wigilijny.
b) w zn. 3:Tradycyjne potrawy wigilijne.
Stół wigilijny.
Słownik języka polskiego . 2013.
wigilijny
Look at other dictionaries:
wigilijny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wigilijnyni, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. wigilia w zn. 1., 2.: Poranek, dzień, wieczór wigilijny.; w zn. 3.: Dania, potrawy wigilijne. Opłatki wigilijne. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzewko — Boże drzewko «drzewko strojone na święta Bożego Narodzenia; choinka»: Zaopatrywały się w choinki rodziny, gdzie były dzieci, by dla nich zachować ciągłość tradycji bożego drzewka i w wigilijny wieczór dać namiastkę radości. H. Zakrzewska,… … Słownik frazeologiczny
gwiazdka — ż III, CMs. gwiazdkadce; lm D. gwiazdkadek 1. «mała gwiazda» Zabłysła pierwsza gwiazdka. ◊ Chcieć, pragnąć gwiazdki z nieba «mieć nieziszczalne marzenia, chcieć zbyt wiele» przen. «młoda, ładna aktorka» Gwiazdka filmowa. 2. «przedmiot… … Słownik języka polskiego
opłatek — m III, D. opłatektka, N. opłatektkiem; lm M. opłatektki 1. «rodzaj ciasta z pszennej mąki pieczonego w cienkich płatkach, używanego w liturgii chrześcijańskiej i w polskiej tradycji przy wieczerzy wigilijnej» Opłatek wigilijny. Łamać, podzielić… … Słownik języka polskiego
przedgwiazdkowy — «poprzedzający święta Bożego Narodzenia lub dzień wigilijny (gwiazdkę), odbywający się przed świętami Bożego Narodzenia» Okres przedgwiazdkowy. Sprzedaż przedgwiazdkowa … Słownik języka polskiego
pudding — m III, D. u, N. puddinggiem; lm M. i «angielska potrawa o konsystencji stałej lub kremu, sporządzana z kaszy, mąki, owoców, mleka, jaj, mięsa i innych składników, z dodatkiem przypraw; gotowana na parze lub pieczona» Pudding wigilijny.… … Słownik języka polskiego
stół — m IV, D. stołu, Ms. stole; lm M. stoły 1. «mebel, najczęściej drewniany, składający się z blatu opartego na nogach, służący do spożywania na nim posiłków, pisania, stawiania różnych przedmiotów» Stół dębowy, mahoniowy, sosnowy. Kamienny,… … Słownik języka polskiego
wieczór — m IV, Ms. wieczórczorze; lm M. wieczórczory 1. D. wieczórczoru a. wieczórczora «część doby rozpoczynająca się z końcem dnia i poprzedzająca noc; czas między zachodem słońca a nocą» Ciepły, letni wieczór. Dżdżysty, jesienny wieczór. Księżycowy… … Słownik języka polskiego
bezludny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} charakteryzujący się brakiem ludzi; wyludniony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezludna wyspa. W wigilijny wieczór błąkał się po bezludnych ulicach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brukać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, brukaćam, brukaća, brukaćają, brukaćany {{/stl 8}}– zbrukać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podniośle lub żartobliwie: brudzić, plamić coś idealnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
