wspinać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wspinać sięam się, wspinać sięa się, wspinać sięają się {{/stl 8}}– wspiąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, wespnę się, wespnie się, wespnij się, wspiął się, wspięli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wspinać — Wspiąć konia «ścisnąć konia ostrogami i ściągnąć wodze tak, aby stanął na tylnych nogach» … Słownik frazeologiczny
wspiąć — dk Xc, wespnę, wespniesz, wespnij, wspiął, wspięła, wspięli, wspięty, wspiąwszy wspinać ndk I, wspiąćam, wspiąćasz, wspiąćają, wspiąćaj, wspiąćał, wspiąćany, tylko w zwrocie: Wspiąć, wspinać konia «ścisnąć konia ostrogami i ściągnąć wodze tak,… … Słownik języka polskiego
czwartak — m III, D. a, N. czwartakkiem 1. lm MB. i pot. «czwarte piętro» Mieszkać na czwartaku. Wspinać się na czwartak. 2. lm MB. i geogr. «kąt ostry zawarty między danym kierunkiem a linią południka, liczony od 0° do 90°; rumb» 3. B.=D.; lm M.… … Słownik języka polskiego
drabinka — ż III, CMs. drabinkance; lm D. drabinkanek 1. zdr. od drabina a) w zn. 1: Drabinka linowa, sznurowa. Wchodzić gdzieś po drabince. Wspinać się na coś po drabince. ∆ sport. Drabinka szwedzka «przyrząd gimnastyczny złożony z szeregu szczebli… … Słownik języka polskiego
drapać — ndk IX, drapaćpię, drapaćpiesz, drap, drapaćał, drapaćany drapnąć dk Va, drapaćnę, drapaćniesz, drapaćnij, drapaćnął, drapaćnęła, drapaćnęli, drapaćnięty, drapaćnąwszy 1. «skrobać, pocierać, szarpać czymś ostrym, szczególnie paznokciami,… … Słownik języka polskiego
klamra — ż IV, CMs. klamramrze; lm D. klamramer 1. «zapięcie, często ozdobne, u pasa, butów, ubrania, także przy okładkach albumów i starych ksiąg» Metalowa, srebrna klamra. Klamra u paska. Spiąć klamrą. Zapiąć na klamrę. 2. zwykle w lm «nawias kwadratowy … Słownik języka polskiego
leźć — ndk XI, lezę, leziesz, leź, lazł, lazła, leźli 1. pot. «iść, posuwać się wolno, wlec się» Leźć po błocie. Konie ledwo lazły. 2. pot. «wchodzić na górę, wspinać się, wdrapywać się» Leźć na drzewo. Leźć po drabinie. 3. pot. «iść, dostawać się… … Słownik języka polskiego
nie — (pisane rozdzielnie) partykuła przecząca 1. w połączeniu z czasownikami a) «stanowi zaprzeczenie jakiejś czynności lub stanu, które dany czasownik wyraża; w konstrukcjach zdaniowych uwydatnia kontrast, przeciwieństwo, stopień nasilenia danej… … Słownik języka polskiego
nuż — «wyraz o charakterze ekspresywnym» a) «oznaczający (w połączeniu z bezokolicznikiem) nagłe, gwałtowne, intensywne rozpoczęcie czynności; nuże» A mały nuż wrzeszczeć. Dobiegł i nuż się wspinać na drzewo. b) «nadający wypowiedzi odcień obawy,… … Słownik języka polskiego