wspinać

wspinać
ndk I, \wspinaćam, \wspinaćasz, \wspinaćają, \wspinaćaj, \wspinaćał, \wspinaćany
wspinać się
1. forma ndk czas. wspiąć się.
2. «o roślinach: rosnąc czepiać się podpory, piąć się»

Fasola wspina się po tyczkach.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • wspinać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wspinać sięam się, wspinać sięa się, wspinać sięają się {{/stl 8}}– wspiąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, wespnę się, wespnie się, wespnij się, wspiął się, wspięli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wspinać — Wspiąć konia «ścisnąć konia ostrogami i ściągnąć wodze tak, aby stanął na tylnych nogach» …   Słownik frazeologiczny

  • wspiąć — dk Xc, wespnę, wespniesz, wespnij, wspiął, wspięła, wspięli, wspięty, wspiąwszy wspinać ndk I, wspiąćam, wspiąćasz, wspiąćają, wspiąćaj, wspiąćał, wspiąćany, tylko w zwrocie: Wspiąć, wspinać konia «ścisnąć konia ostrogami i ściągnąć wodze tak,… …   Słownik języka polskiego

  • czwartak — m III, D. a, N. czwartakkiem 1. lm MB. i pot. «czwarte piętro» Mieszkać na czwartaku. Wspinać się na czwartak. 2. lm MB. i geogr. «kąt ostry zawarty między danym kierunkiem a linią południka, liczony od 0° do 90°; rumb» 3. B.=D.; lm M.… …   Słownik języka polskiego

  • drabinka — ż III, CMs. drabinkance; lm D. drabinkanek 1. zdr. od drabina a) w zn. 1: Drabinka linowa, sznurowa. Wchodzić gdzieś po drabince. Wspinać się na coś po drabince. ∆ sport. Drabinka szwedzka «przyrząd gimnastyczny złożony z szeregu szczebli… …   Słownik języka polskiego

  • drapać — ndk IX, drapaćpię, drapaćpiesz, drap, drapaćał, drapaćany drapnąć dk Va, drapaćnę, drapaćniesz, drapaćnij, drapaćnął, drapaćnęła, drapaćnęli, drapaćnięty, drapaćnąwszy 1. «skrobać, pocierać, szarpać czymś ostrym, szczególnie paznokciami,… …   Słownik języka polskiego

  • klamra — ż IV, CMs. klamramrze; lm D. klamramer 1. «zapięcie, często ozdobne, u pasa, butów, ubrania, także przy okładkach albumów i starych ksiąg» Metalowa, srebrna klamra. Klamra u paska. Spiąć klamrą. Zapiąć na klamrę. 2. zwykle w lm «nawias kwadratowy …   Słownik języka polskiego

  • leźć — ndk XI, lezę, leziesz, leź, lazł, lazła, leźli 1. pot. «iść, posuwać się wolno, wlec się» Leźć po błocie. Konie ledwo lazły. 2. pot. «wchodzić na górę, wspinać się, wdrapywać się» Leźć na drzewo. Leźć po drabinie. 3. pot. «iść, dostawać się… …   Słownik języka polskiego

  • nie — (pisane rozdzielnie) partykuła przecząca 1. w połączeniu z czasownikami a) «stanowi zaprzeczenie jakiejś czynności lub stanu, które dany czasownik wyraża; w konstrukcjach zdaniowych uwydatnia kontrast, przeciwieństwo, stopień nasilenia danej… …   Słownik języka polskiego

  • nuż — «wyraz o charakterze ekspresywnym» a) «oznaczający (w połączeniu z bezokolicznikiem) nagłe, gwałtowne, intensywne rozpoczęcie czynności; nuże» A mały nuż wrzeszczeć. Dobiegł i nuż się wspinać na drzewo. b) «nadający wypowiedzi odcień obawy,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”