wspiąć — konia «ścisnąć konia ostrogami i ściągnąć wodze tak, aby stanął na tylnych nogach» … Słownik frazeologiczny
wspiąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wspinać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wspinać — Wspiąć konia «ścisnąć konia ostrogami i ściągnąć wodze tak, aby stanął na tylnych nogach» … Słownik frazeologiczny
wspinać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wspinać sięam się, wspinać sięa się, wspinać sięają się {{/stl 8}}– wspiąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, wespnę się, wespnie się, wespnij się, wspiął się, wspięli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… … Słownik frazeologiczny
ws- — «przedrostek występujący przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, tworzący czasowniki pochodne, uwydatniający początek, intensyfikację lub doprowadzenie do skutku tego, co oznacza czasownik podstawowy, np. wspiąć (się), wspomóc, wstrząsnąć, wstrzymać,… … Słownik języka polskiego
wspinać — ndk I, wspinaćam, wspinaćasz, wspinaćają, wspinaćaj, wspinaćał, wspinaćany → wspiąć wspinać się 1. forma ndk czas. wspiąć się. 2. «o roślinach: rosnąc czepiać się podpory, piąć się» Fasola wspina się po tyczkach … Słownik języka polskiego
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
dąb — m IV, D. dębu, Ms. dębie; lm M. dęby 1. «Quercus, drzewo z rodziny bukowatych, o rozłożystych konarach, grubej, popękanej korze, ścisłej, twardej masie drzewnej, mające owoce żołędzie; występuje w kilku gatunkach przeważnie w północnej strefie… … Słownik języka polskiego
