Współzawodnictwo w zdobywaniu nagród, w konkursie.
Współzawodnictwo o tytuł mistrza.
Stanąć do współzawodnictwa.
Brać udział we współzawodnictwie.
Słownik języka polskiego . 2013.
współzawodnictwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. współzawodnictwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} ubieganie się wielu osób lub grup ludzi o zdobycie pierwszeństwa w czymś, nagrody itp.; rywalizacja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szlachetne współzawodnictwo. Przystąpić do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konkurencja — ż I, DCMs. konkurencjacji; lm D. konkurencjacji (konkurencjacyj) 1. «rywalizacja, współzawodnictwo między poszczególnymi osobami lub grupami zainteresowanymi w osiągnięciu tego samego celu» Nieuczciwa konkurencja. Wytrzymać konkurencję. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
walka — ż III, CMs. walkalce; lm D. walk 1. «zorganizowane działanie sił zbrojnych stron przeciwnych, dążących do pobicia przeciwnika; ścieranie się, bicie się z kimś, z czymś; bitwa, bój, potyczka; w znaczeniu ogólniejszym: wojna» Walka zbrojna.… … Słownik języka polskiego
Потоцкий J. К. — (Potocki) псевдоним польского журналиста и поэта Мариана Богуша (Bohusz). Род. в 1854 г., окончил варшавский унив. Вместе с И. Поплавским основал Głos , где напечатал ряд статей на общественные темы; часть их вошла в сочинения П. Współzawodnictwo … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
agonistyka — ż III, CMs. agonistykayce, blm «w starożytnej Grecji: współzawodnictwo w zawodach (agonach)» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
byt — m IV, D. u, Ms. bycie; lm M. y 1. «całokształt życia; istnienie, życie» Byt człowieka, zwierzęcia. Coś jest sprawą bytu narodowego. Zagadka, zagadnienie bytu. Usprawiedliwić swój byt. ∆ biol. Walka o byt «w teorii doboru naturalnego Darwina… … Słownik języka polskiego
długofalowy — 1. «obliczony, planowany na dłuższy czas, długo trwający; długookresowy» Długofalowe współzawodnictwo. Zobowiązanie długofalowe. Długofalowy program jakiejś działalności. 2. fiz. «składający się z długich fal, odznaczający się długimi falami»… … Słownik języka polskiego
emulacja — ż I, DCMs. emulacjacji; lm D. emulacjacji (emulacjacyj) przestarz. «współzawodnictwo, rywalizacja» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
miecz — m II, D. a; lm M. e, D. ów a. y 1. «broń sieczna o prostej głowni i rękojeści, zwykle obosieczna, używana od epoki brązu do XVI w.» Krótki, ostry, goły, obnażony miecz. Miecz rycerski, katowski. Ostrze, głowica miecza. Dobyć miecza. Przypasać… … Słownik języka polskiego
międzyuczelniany — «dotyczący kilku uczelni; przeznaczony dla kilku uczelni; odbywający się przy udziale słuchaczy różnych uczelni» Biblioteka międzyuczelniana. Współzawodnictwo międzyuczelniane. Zawody, rozgrywki międzyuczelniane … Słownik języka polskiego
