- współzawodniczka
- ż III, CMs. \współzawodniczkaczce; lm D. \współzawodniczkaczekforma ż. od współzawodnik
Pokonać wszystkie współzawodniczki biorące udział w konkursie.
Słownik języka polskiego . 2013.
współzawodniczka
Look at other dictionaries:
współzawodniczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. współzawodniczkaczce; lm D. współzawodniczkaczek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta współzawodnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Współzawodniczki w turnieju. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
antagonistka — ż III, CMs. antagonistkatce; lm D. antagonistkatek «czyjaś przeciwniczka, rywalka, współzawodniczka» … Słownik języka polskiego
antagonistka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. antagonistkatce; lm D. antagonistkatek {{/stl 8}}{{stl 7}} przeciwniczka, współzawodniczka {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rywalka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. rywalkalce; lm D. rywalkalek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kobieta, która współzawodniczy, konkuruje z kimś np. o zyski, nagrodę, korzyść, pozycję; konkurentka, przeciwniczka … Langenscheidt Polski wyjaśnień
