Współzawodniczyć ze sobą w terminowym wykonaniu planu.
Współzawodniczyć o tytuł najlepszego ucznia.
Słownik języka polskiego . 2013.
współzawodniczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, współzawodniczyćczę, współzawodniczyćczy {{/stl 8}}{{stl 7}} ubiegać się wraz z innymi o zdobycie pierwszego miejsca w czymś, nagrody itp.; rywalizować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Współzawodniczyć w pokonywaniu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konkurować — ndk IV, konkurowaćruję, konkurowaćrujesz, konkurowaćruj, konkurowaćował 1. «robić konkurencję, uczestniczyć w konkurencji; rywalizować, współzawodniczyć» Konkurować o pierwsze miejsce, pierwszą nagrodę. Konkurować z kimś, z czymś. 2. przestarz.… … Słownik języka polskiego
lepszy — lepszypsi st. wyższy od dobry a) w zn. 1: Najlepsi przyjaciele, synowie. Mieć dla kogoś najlepsze uczucia. Rozstać się z kimś w najlepszej zgodzie. Był lepszy dla przyjaciół niż dla rodziny. b) w zn. 2: Mieć najlepsze intencje. ◊ Mimo najle … Słownik języka polskiego
przestrzeliwać — ndk VIIIb, przestrzeliwaćwuję, przestrzeliwaćwujesz, przestrzeliwaćwuj, przestrzeliwaćiwał, przestrzeliwaćiwany → przestrzelić przestrzeliwać się rzad. «strzelać wzajemnie do siebie; współzawodniczyć w strzelaniu» Czołgi obu stron przestrzeliwały … Słownik języka polskiego
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
rywalizować — ndk IV, rywalizowaćzuję, rywalizowaćzujesz, rywalizowaćzuj, rywalizowaćował «ubiegać się o pierwszeństwo, o wygraną, o zdobycie czegoś; współzawodniczyć, konkurować z kimś» Rywalizować w zdobyciu pierwszego miejsca. Rywalizowali ze sobą o względy … Słownik języka polskiego
ścigać — ndk I, ścigaćam, ścigaćasz, ścigaćają, ścigaćaj, ścigaćał, ścigaćany 1. «biec, pędzić za kimś, aby go dogonić, złapać; gonić, tropić» Biegł, chociaż go nikt nie ścigał. Kot ścigany przez psy. Ścigać lisa. ◊ Ścigać kogoś docinkami, śmiechem,… … Słownik języka polskiego
zawód — m IV, D. zawódwodu, Ms. zawódwodzie; lm M. zawódwody 1. «umiejętność wykonywania pracy w danej dziedzinie; fachowe, stałe wykonywanie jakiejś pracy w celach zarobkowych; fach, specjalność» Ciekawy, dobry zawód. Trudny, popłatny zawód. Zawód… … Słownik języka polskiego
konkurować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konkurowaćruję, konkurowaćruje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić komuś, czemuś konkurencję; współzawodniczyć, rywalizować, ubiegać się o pierwszeństwo : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rywalizować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, rywalizowaćzuję, rywalizowaćzuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dążyć do zwycięstwa, zdobycia pierwszeństwa w czymś, osiągnięcia przewagi w konfrontacji z kimś; walczyć z kimś o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
