- wstecz
- «w kierunku przeciwnym do kierunku w przód, do kierunku poprzedniego lub właściwego; w tył, do tyłu, za siebie»
Obejrzeć się wstecz.
przen.Sięgnąć pamięcią wstecz.
Słownik języka polskiego . 2013.
Obejrzeć się wstecz.
Sięgnąć pamięcią wstecz.
Słownik języka polskiego . 2013.
wstecz — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w relacji przestrzennej: w kierunku odwrotnym do kierunku poprzedniego lub właściwego; do tyłu, wtył, za siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ruszyć autem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstecz — Krok wstecz zob. krok 10 … Słownik frazeologiczny
całą wstecz — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o sposobie poruszania się statków: z maksymalną szybkością do tyłu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tonący lotniskowiec całą wstecz zbliżał się do nabrzeża. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krok w tył [wstecz] — {{/stl 13}}{{stl 33}} cofnięcie się na niższy, poprzedni etap, poziom czegoś; ujemny postęp w jakiejś dziedzinie :{{/stl 33}}{{stl 10}}Ustawa jest krokiem wstecz w stosunkach państwo – Kościół. Krok w tył w rokowaniach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cała wstecz — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 7}} komenda wydawana przez dowodzącego statkiem do maszynowni w celu uzyskania maksymalnej mocy silników (i szybkości) w ruchu do tyłu {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wsteczny — wstecznyni 1. pogard. «przeciwstawiający się postępowi, hołdujący temu, co dawne, przesadnie, ślepo przywiązany do tradycji; zacofany, konserwatywny, reakcyjny» Wsteczny pogląd. Wsteczna doktryna, ideologia. Grupa wstecznych polityków. 2.… … Słownik języka polskiego
krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… … Słownik frazeologiczny
cały — cali 1. «ogarniający zupełnie, całkowicie, od początku do końca (w przestrzeni, czasie, ilości, liczbie), obejmujący wszystkie składowe części; wszystek, pełny, zupełny» Cały czas, cały dzień. Całe życie. Ktoś cały mokry. Figurka cała ze złota.… … Słownik języka polskiego
tył — m IV, D. u, Ms. tyle; lm M. y 1. «część, strona czegoś przeciwległa w stosunku do przodu, frontu, najdalej położona w stosunku do części przedniej danego przedmiotu; u człowieka: część ciała po stronie pleców, u zwierząt: część ciała najdalej… … Słownik języka polskiego
cały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, cali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się (do kogoś, czegoś) w sposób kompletny, zupełny; obejmujący bez reszty wszystkie elementy; wszystek, zupełny, pełny : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień