- wszerz
- «w kierunku poprzecznym; w poprzek»
Przepłynąć rzekę wszerz.
Rozciągnąć coś wszerz.
◊ Wzdłuż i wszerz «we wszystkich kierunkach, na całej przestrzeni, w całej rozciągłości, wszędzie»
Słownik języka polskiego . 2013.
wszerz
Look at other dictionaries:
wszerz — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w kierunku prostopadłym do długości czegoś; zgodnie z kierunkiem szerokości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozciągnąć sweter wszerz. Pokój przegrodzony wszerz szafą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wszerz — Wzdłuż i wszerz zob. wzdłuż … Słownik frazeologiczny
wzdłuż — i wszerz «we wszystkich kierunkach, na całej przestrzeni, na całym obszarze; wszędzie»: Jane i Tom poznali się gdzieś w Afryce, teraz tworzą parę, która ma ambicje przejechać Amerykę wzdłuż i wszerz. CKM 3/1998 … Słownik frazeologiczny
szeroki — szerokiocy, szerokirszy 1. «mający określony wymiar poprzeczny; wynoszący ileś centymetrów, metrów, kilometrów itp. w linii poprzecznej» Jezdnia szeroka (na) pięć metrów. Pasek szeroki na dwa palce. 2. «mający duży wymiar poprzeczny w stosunku do … Słownik języka polskiego
szeroko — szerzej 1. «na określony wymiar w poprzek» Szeroko na centymetr, na dłoń. 2. «na dużą odległość w poprzek; rozlegle wszerz» Szeroko płynąca rzeka. Szeroko rozstawić nogi. Pas łąk ciągnie się szeroko. ∆ Otworzyć coś, np. bramę, drzwi, okno itp.… … Słownik języka polskiego
wyciągnąć — dk Va, wyciągnąćnę, wyciągnąćniesz, wyciągnąćnij, wyciągnąćnął, wyciągnąćnęła, wyciągnąćnęli, wyciągnąćnięty, wyciągnąćnąwszy wyciągać ndk I, wyciągnąćam, wyciągnąćasz, wyciągnąćają, wyciągnąćaj, wyciągnąćał, wyciągnąćany 1. «ciągnąc wyjąć,… … Słownik języka polskiego
wzdłuż — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu, oznaczający: równolegle do czegoś rozciągniętego na długiej przestrzeni, w kierunku, w którym się coś rozciąga» Wzdłuż drogi, toru, rzeki, rowu. Wzdłuż ściany, muru, płotu. Przejść wzdłuż… … Słownik języka polskiego
deptać — ndk IX, deptaćpczę (deptaćpcę), deptaćpczesz (deptaćpcesz), depcz, deptaćał, deptaćany 1. «stąpając przygniatać, cisnąć nogami; następować na coś, przydeptywać» Deptać kwiaty, trawnik a. po kwiatach, po trawniku. Deptać komu po nogach, odciskach … Słownik języka polskiego
horyzontalizm — m IV, D. u, Ms. horyzontalizmzmie, blm szt. «zasada rozbudowy kompozycji dzieła sztuki wszerz, ze specjalnym podkreśleniem kierunków poziomych; przeciwieństwo wertykalizmu» … Słownik języka polskiego
przedeptać — dk IX, przedeptaćpczę a. przedeptaćpcę, przedeptaćpczesz, przedeptaćdepcz, przedeptaćał, przedeptaćany 1. rzad. «chodząc, depcząc często utorować drogę» Przedeptane ścieżki, alejki. 2. rzad. «chodząc często po jakimś terenie, poznać go dokładnie … Słownik języka polskiego
