wybąkać

dk I, \wybąkaćam, \wybąkaćasz, \wybąkaćają, \wybąkaćaj, \wybąkaćał, \wybąkaćany

wybąknąć dk Va, \wybąkaćnę, \wybąkaćniesz, \wybąkaćnij, \wybąkaćnął, \wybąkaćnęła, \wybąkaćnęli, \wybąkaćnięty, \wybąkaćnąwszy - rzad. wybąkiwać ndk VIIIb, \wybąkaćkuję, \wybąkaćkujesz, \wybąkaćkuj, \wybąkaćiwał, \wybąkaćiwany,

pot. «wymówić coś niewyraźnie, nieśmiało; nieudolnie przeczytać coś na głos»

Wybąkać usprawiedliwienie, przeproszenie.