wybawić

wybawić
dk VIa, \wybawićwię, \wybawićwisz, \wybawićbaw, \wybawićwił, \wybawićwiony - wybawiać ndk I, \wybawićam, \wybawićasz, \wybawićają, \wybawićaj, \wybawićał, \wybawićany
«uwolnić kogoś od czegoś przykrego, wyratować; przyjść komuś z pomocą»

Wybawić kogoś z kłopotu, z opresji, z przykrej sytuacji, z kłopotliwego położenia.

◊ Wybawić kogoś od śmierci, od zguby «uchronić kogoś od śmierci, ocalić komuś życie»
wybawić się - wybawiać się
1. rzad. strona zwrotna czas. wybawić - wybawiać.
2. tylko dk «użyć zabawy, nabawić się do woli»

Wybawili się za wszystkie czasy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • wybawić — kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49 …   Słownik frazeologiczny

  • wybawić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wybawiać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wybawić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wybawiać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wybawić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, wybawić sięwię się, wybawić sięwi się, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} użyć zabawy do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wybawiać się – wybawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uwalniać od czegoś, oswobadzać, ocalać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprytnie wybawił się z kłopotów. Tym posunięciem wybawił się z opresji. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wybawiać — → wybawić …   Słownik języka polskiego

  • wybawiać — Wybawić kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49 …   Słownik frazeologiczny

  • wybawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybawiaćam, wybawiaća, wybawiaćają, wybawiaćany {{/stl 8}}– wybawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wybawiaćwię, wybawiaćwi, wybawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} przychodząc komuś z pomocą, ratować go, ocalać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • kłopot — m IV, D. u, Ms. kłopotocie; lm M. y «trudna, skomplikowana lub przykra sytuacja, budząca niepokój, zmuszająca do szczególnych zabiegów, starań, wymagająca jakiegoś działania» Duży, mały, niemały, straszny, wielki kłopot. Drobne kłopoty. Kłopoty… …   Słownik języka polskiego

  • ocalić — dk VIa, ocalićlę, ocalićlisz, ocal, ocalićlił, ocalićlony ocalać ndk I, ocalićam, ocalićasz, ocalićają, ocalićaj, ocalićał, ocalićany «wybawić, uratować, uchronić kogoś lub coś przed zagładą, zniszczeniem; zachować kogoś lub coś w całości» Ocalać …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”