wybieg

wybieg
m III, D. -u, N. \wybieggiem; lm M. -i
1. «ogrodzony teren, zwykle przylegający do budynku inwentarskiego, na którym zwierzęta mogą swobodnie poruszać się na wolnym powietrzu»

Wybieg dla źrebaków.

Wybiegi dla zwierząt w ogrodzie zoologicznym.

2. «sprytny, podstępny sposób osiągnięcia celu; fortel»

Użyć wybiegów.

3. lotn. «teren na końcu pasa startowego, pokryty warstwą piasku lub kamyków, na którym następuje zahamowanie samolotu w razie niezatrzymania się przed końcem pasa startowego»
4. sport. «pierwsza faza biegu sprinterskiego; rozpoczęcie biegu»
5. sport. «przestrzeń przy skoczni narciarskiej, na której po zeskoku narciarz kończy swą jazdę»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wybieg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogrodzony teren dla trzymanych w zamknięciu zwierząt umożliwiający im swobodne poruszanie się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wybieg dla źrebaków. Słoń… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ПАДДОК — огороженная, открытая или с навесом площадка, примыкающая к конюшне, предназначенная для содержания лошадей на открытом воздухе (Болгарский язык; Български) оградена площадка кьм конюшня (Чешский язык; Čeština) paddock; výběh pro koně (Немецкий… …   Строительный словарь

  • fortel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów «sprytny sposób pokonania trudności, osiągnięcia czego; podstęp, wybieg» Podejść kogoś fortelem. Użyć fortelu. Uknuć, wynaleźć fortel. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • kruczek — m III, D. kruczekczka, N. kruczekczkiem; lm M. kruczekczki 1. «wybieg, wykręt, rzadziej zawiłość, trudność» Kruczek adwokacki. Stosować kruczki. 2. reg. «pręt zakrzywiony na końcu; rodzaj haka» Żelazny kruczek …   Słownik języka polskiego

  • manewr — m IV, D. u, Ms. manewrwrze; lm M. y 1. «posunięcie, ruch, zwrot, obrót, np. jakiegoś pojazdu, wojska w celu zajęcia właściwej najdogodniejszej pozycji» Manewr oskrzydlający, okrążający. Zręczny manewr. Manewr okrętu, czołgu. Manewr żaglem.… …   Słownik języka polskiego

  • numer — m IV, D. u, Ms. numererze; lm M. y 1. «liczba umieszczana na czymś (rzadziej na kimś) oznaczająca kolejne miejsce rzeczy lub osoby, pozwalająca na odróżnienie rzeczy lub osób tego samego typu, o tym samym przeznaczeniu, funkcji itp., określająca… …   Słownik języka polskiego

  • padok — m III, D. u, N. padokkiem; lm M. i «ogrodzony teren (przy torze wyścigowym), po którym oprowadza się konie przed kolejną gonitwą; także ogrodzony wybieg lub pastwisko dla koni» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

  • podstęp — m IV, D. u, Ms. podstęppie; lm M. y «posunięcie, wybieg mające na celu zmylenie, oszukanie kogoś; podejście, fortel, zasadzka» Chytry, niecny, haniebny podstęp. Węszyć, wietrzyć, widzieć wszędzie podstęp. Użyć podstępu. Działać, zdobyć, osiągnąć… …   Słownik języka polskiego

  • sofizmat — m IV, D. u, Ms. sofizmatacie; lm M. y «rozumowanie pozornie poprawne, ale w istocie zawierające rozmyślnie utajone błędy logiczne; fałszywy dowód; potocznie: świadome dowodzenie nieprawdy, wykręt, wybieg» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • sztuczka — ż III, CMs. sztuczkaczce; lm D. sztuczkaczek 1. «sprawka, podstęp, fortel, wybieg; figiel, psikus» Adwokackie sztuczki. Nie próbuj żadnych sztuczek. Spłatać komuś sztuczkę. Dać się złapać na czyjąś sztuczkę. 2. «popis zręczności, umiejętności,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”