wybijać
Look at other dictionaries:
wybijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybijaćam, wybijaća, wybijaćają, wybijaćany {{/stl 8}}– wybić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wybijaćiję, wybijaćbije, wybijaćity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając czymś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybijać się – wybić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać, wydostawać się z czegoś na zewnątrz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krokusy wybiły się spod śniegu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiągać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybijać – wybić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}ze snu {{/stl 13}}{{stl 7}} budząc kogoś, uniemożliwiać mu zaśnięcie później : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hałas wybił ją ze snu i do rana nie mogła zasnąć. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybijać — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny
wybijać się — 1. Wybić się na czoło «stać się najważniejszym, najistotniejszym, zająć pierwsze miejsce»: W państwie tworzącego się pomału narodu polskiego wybiła się na czoło ta dzielnica, która najwcześniej weszła w styczność z kulturą zachodniej i… … Słownik frazeologiczny
klina [klin] klinem (wybijać – wybić) — {{/stl 13}}{{stl 33}} usuwać skutki jakiegoś działania, stosując metodę podobną do tej, która wcześniej stała się przyczyną ich zaistnienia; zwalczać podobne podobnym (np. cierpiąc z powodu wcześniejszego pijaństwa, sięgać po alkohol) {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
puncować — ndk IV, puncowaćcuję, puncowaćcujesz, puncowaćcuj, puncowaćował, puncowaćowany rzem. «wybijać puncą na powierzchni przedmiotów metalowych zagłębienia różnego kształtu (np. punkty, kółka, gwiazdki), tworzące zmatowane jednostajne tło lub ornament; … Słownik języka polskiego
serwować — ndk IV, serwowaćwuję, serwowaćwujesz, serwowaćwuj, serwowaćował, serwowaćowany 1. sport. «w tenisie, badmintonie, tenisie stołowym: wybijać rakietą piłkę zza linii boiska na pole przeciwnika; w siatkówce: wybijać w ten sposób piłkę ręką» 2. rzad … Słownik języka polskiego
aut — m IV, D. u, Ms. aucie; lm M. y sport. «sytuacja, gdy piłka wylatuje poza wytyczoną linię boiska lub kortu; miejsce poza linią boiska» Odbić, posłać piłkę na aut. Brać, wybijać piłkę z autu. Stać na aucie. ‹ang.› … Słownik języka polskiego
