- wychować
- ndk I, \wychowaćam, \wychowaćasz, \wychowaćają, \wychowaćaj, \wychowaćał, \wychowaćany - wychowywać ndk VIIIa, \wychowaćowuję, \wychowaćowujesz, \wychowaćowuj, \wychowaćywał, \wychowaćywany1. «zapewnić osobie niedorosłej osiągnięcie rozwoju fizycznego i psychicznego, zapewnić opiekę istocie niedorosłej i doprowadzić ją do samodzielności»
Wychować trójkę dzieci.
Wychować kogoś od małego.
Sikorki troskliwie wychowywały pisklęta.
◊ Ktoś dobrze, źle wychowany «ktoś umiejący się zachować w towarzystwie, ułożony, grzeczny; ktoś nie umiejący się zachować, nie mający dobrych manier»◊ pot. Wychować kogoś na ludzi, na człowieka «pokierować kimś właściwie, uczynić z kogoś pożyteczną, wartościową jednostkę»2. «wykształcić kogoś w określonym kierunku, nauczyć zawodu, fachu»Wychować dobrych inżynierów, aktorów.
◊ Wychować kogoś na czymś (np. na wzorach klasycznych) «ukształtować czyjś umysł, charakter według czegoś, np. według wzorów klasycznych»◊ Wychować kogoś w czymś, np. w miłości do ojczyzny «wpoić, zaszczepić w kogoś coś»wychować się - wychowywać się «zostać wychowanym, otrzymać wychowanie»Wychowywać się w zakładzie, u przybranych rodziców.
Wychowywać się w mieście, na wsi.
Słownik języka polskiego . 2013.