wycieńczać
Look at other dictionaries:
wycieńczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, wycieńczaća, wycieńczaćają {{/stl 8}}– wycieńczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wycieńczaćczy, wycieńczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować duże osłabienie fizyczne, wyczerpanie organizmu : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wycieńczać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wycieńczać sięam się, wycieńczać sięa się, wycieńczać sięają się {{/stl 8}}– wycieńczyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wycieńczać sięczę się, wycieńczać sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}} tracić siły fizyczne,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niszczyć — ndk VIb, niszczyćczę, niszczyćczysz, niszcz, niszczyćczył, niszczyćczony 1. «unicestwiać, niweczyć, burzyć, pustoszyć; tępić, wypleniać» Nieprzyjaciel, wojna niszczy kraj. Ustawiczne bombardowania niszczyły miasto. Grad, susza niszczy zasiewy.… … Słownik języka polskiego
wycieńczyć — dk VIb, wycieńczyćczy, wycieńczyćczył, wycieńczyćczony wycieńczać ndk I, wycieńczyćcza, wycieńczyćają, wycieńczyćał «spowodować wyczerpanie fizyczne, spadek sił; osłabić» Choroba wycieńczyła organizm. Nadmierne plażowanie wycieńcza. wycieńczyć… … Słownik języka polskiego
zabijać — ndk I, zabijaćam, zabijaćasz, zabijaćają, zabijaćaj, zabijaćał, zabijaćany 1. forma ndk czas. zabić (p.) 2. «doprowadzać do utraty zdrowia, sił; wycieńczać, wyczerpywać» Zabija kogoś samotność, smutek. zabijać się 1. forma ndk czas. zabić się… … Słownik języka polskiego
trawić — ndk VIa, trawićwię, trawićwisz, traw, trawićwił, trawićwiony 1. «o organizmie (ludzkim i zwierzęcym) i jego narządach: wchłaniać, przyswajać substancje pokarmowe; przetrawiać» Trawić (pokarm) źle, dobrze. ◊ Nie trawić czegoś «nie znosić, nie móc… … Słownik języka polskiego
niszczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIa, niszczyćczę, niszczyćczy, niszczyćczony {{/stl 8}}– zniszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować znaczne, poważne straty, szkody; doprowadzać do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niszczyć się – zniszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać uszkodzeniu, zmarnieniu, zużyciu; stawać się niezdatnym do użytku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Źle konserwowany parkiet szybko się niszczy. Zniszczyło się wiele żywności. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trawić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, trawićwię, trawićwi, trawićwiony {{/stl 8}}– strawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do organizmu żywego lub jego narządów (w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wycieńczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wycieńczać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
