Wyczulić kogoś na piękno natury.
Ktoś wyczulony na sprawy społeczne.
Słownik języka polskiego . 2013.
wyczulić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyczulać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyczulać — → wyczulić … Słownik języka polskiego
wyczulać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyczulaćam, wyczulaća, wyczulaćają, wyczulaćany {{/stl 8}}– wyczulić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyczulaćlę, wyczulaćli, wyczulaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś staje się bardziej czuły, wrażliwy na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyczulenie — n I 1. rzecz. od wyczulić. 2. «wrażliwość uczuciowa» Wyczulenie na krzywdę ludzką … Słownik języka polskiego
wyostrzyć — dk VIb, wyostrzyćrzę, wyostrzyćrzysz, wyostrzyćostrz, wyostrzyćrzył, wyostrzyćrzony wyostrzać ndk I, wyostrzyćam, wyostrzyćasz, wyostrzyćają, wyostrzyćaj, wyostrzyćał, wyostrzyćany 1. «uczynić ostrym; naostrzyć» Wyostrzyć nóż, kosę. 2. «wyczulić… … Słownik języka polskiego
wyczulenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wyczulić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wrażliwość uczuciowa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyczulenie na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
