Wydatny nos, biust, brzuch.
Wydatne kości policzkowe.
Wydatna pomoc.
Wydatna obniżka cen.
Słownik języka polskiego . 2013.
wydatny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pokaźny, znaczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydatna pomoc. Wydatne zwiększenie nakładów na wojsko. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
biust — m IV, D. u, Ms. biuście; lm M. y 1. «piersi kobiece» Mały biust. Wydatny biust. 2. «popiersie; rzeźba lub płaskorzeźba przedstawiająca górną część postaci głowę i część piersi, wykonana z kamienia, brązu itp.» Biusty sławnych ludzi. Biust z… … Słownik języka polskiego
drugi — drudzy 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 2» Drugi dzień wycieczki. Drugi marca a. drugiego marca. Drugie wydanie dzieła, książki. Robić co drugi raz a. po raz drugi. Ulicą przejechał samochód, za nim drugi, trzeci. ∆ Druga klasa… … Słownik języka polskiego
dynarski — ∆ antr. Typ dynarski «jeden z typów odmiany białej człowieka, charakteryzujący się wysokim wzrostem, długimi kończynami, śniadą skórą; barwa oczu zwykle ciemna, czaszka krótka, wysoka, twarz wąska, nos wydatny; występuje głównie na Półwyspie… … Słownik języka polskiego
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
orli — «należący do orła; taki jak u orła, właściwy orłom» Orli dziób. Orle pióro, skrzydło. Orle gniazdo. ◊ Orli nos «nos wydatny, z lekka zakrzywiony» ◊ Orli wzrok, orle spojrzenie, orle oczy «bystry wzrok, bystre spojrzenie, doskonale widzące oczy» … Słownik języka polskiego
rozwinięty — rozwiniętyęci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozwinąć (p. rozwijać) rozwinięty w użyciu przym. 1. «taki, który się rozwinął, który osiągnął odpowiedni stopień rozwoju; mający cechy fizyczne lub umysłowe właściwe danemu wiekowi lub… … Słownik języka polskiego
bęben — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż, D. bębenbna, Mc. bębenbnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} perkusyjny instrument muzyczny w kształcie walca o podstawach obciągniętych naprężoną błoną lub skórą : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
biust — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. biuście {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} piersi kobiece : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mały, wydatny, jędrny biust. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
