wygłaszać
Look at other dictionaries:
wygłaszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wygłaszaćam, wygłaszaća, wygłaszaćają, wygłaszaćany {{/stl 8}}– wygłosić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wygłaszaćgłoszę, wygłaszaćsi, wygłaszaćgłoś, wygłaszaćgłoszony {{/stl 8}}{{stl 7}} wypowiadać głośno jakiś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wygłosić — dk VIa, wygłosićgłoszę, wygłosićsisz, wygłosićgłoś, wygłosićsił, wygłosićszony wygłaszać ndk I, wygłosićam, wygłosićasz, wygłosićają, wygłosićaj, wygłosićał, wygłosićany «wypowiedzieć głośno jakiś tekst (przemówienie, wiersz itp.)» Wygłosić… … Słownik języka polskiego
prawić — ndk VIa, prawićwię, prawićwisz, praw, prawićwił, prawićwiony przestarz. «mówić, wypowiadać coś, rozprawiać o czymś, zwykle długo, rozwlekle, z namaszczeniem; wygłaszać uroczyście, przemawiać» dziś zwykle we fraz. Prawić (komuś) komplementy,… … Słownik języka polskiego
deklamować — ndk IV, deklamowaćmuję, deklamowaćmujesz, deklamowaćmuj, deklamowaćował, deklamowaćowany 1. «wygłaszać w sposób artystyczny utwór literacki; recytować» Deklamować z uczuciem, z werwą swoje utwory. Deklamować po aktorsku. 2. «mówić w sposób… … Słownik języka polskiego
głosić — ndk VIa, głoszę, głosisz, głoś, głosićsił, głoszony 1. «czynić coś wiadomym, upowszechniać jakieś idee, hasła, myśli, propagować coś; wyrażać jakieś treści» Głosić swe przekonania, sądy. Teza głosząca nowe prawdy. ◊ Fama, wieść itp. głosi… «krążą … Słownik języka polskiego
improwizować — ndk IV, improwizowaćzuję, improwizowaćzujesz, improwizowaćzuj, improwizowaćował, improwizowaćowany 1. «komponować utwór muzyczny lub literacki i od razu go wykonywać; wygłaszać coś (np. mowę), nie przygotowawszy się przedtem» Improwizować… … Słownik języka polskiego
jeremiada — ż IV, CMs. jeremiadaadzie; lm D. jeremiadaad książk. «skarga, lament, biadanie, narzekanie; utwór literacki lub mowa utrzymana w tonie biblijnych proroctw Jeremiasza; śpiew żałosny» Wygłaszać, zawodzić jeremiady … Słownik języka polskiego
maksyma — ż IV, CMs. maksymamie; lm D. maksymaym «zasada, prawidło postępowania; myśl filozoficzna, moralna, etyczna wyrażona w krótkim zdaniu; sentencja, aforyzm» Szlachetna, zdrowa maksyma. Maksyma życiowa. Deklamować, wygłaszać maksymy. Mieć, przyjąć,… … Słownik języka polskiego
monolog — m III, D. u, N. monologgiem; lm M. i «dłuższa wypowiedź jednej osoby; w utworze dramatycznym: wypowiedź bohatera w formie rozmowy z samym sobą, adresowanej jednak do widza, czytelnika» Humorystyczny, liryczny, estradowy monolog. Monolog… … Słownik języka polskiego
niezachwiany — niezachwianyni «nie dający się zachwiać, podważyć; niewzruszony, nieugięty» Być niezachwianym w swoim postanowieniu. Wygłaszać coś z niezachwianą pewnością … Słownik języka polskiego
