deklamować

deklamować
ndk IV, \deklamowaćmuję, \deklamowaćmujesz, \deklamowaćmuj, \deklamowaćował, \deklamowaćowany
1. «wygłaszać w sposób artystyczny utwór literacki; recytować»

Deklamować z uczuciem, z werwą swoje utwory.

Deklamować po aktorsku.

2. «mówić w sposób nienaturalny, napuszony; posługiwać się frazesami, pustymi słowami, fałszywym patosem»

Deklamować o miłości, moralności, przyjaźni.

łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • deklamować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, deklamowaćmuję, deklamowaćmuje, deklamowaćany {{/stl 8}}– zadeklamować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wygłaszać utwór literacki z pamięci, w sposób artystyczny (zwykle publicznie); recytować :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chór — 1. Mówić, deklamować, śpiewać itp. chórem «mówić, deklamować, śpiewać itp. razem, jednocześnie, zbiorowo»: Pies wykonuje wszystkie komendy. (...) – Dobry piesek! – mówią chórem kuzynki. K. Kofta, Złodziejka. 2. Mówić zgodnym chórem «o kilku… …   Słownik frazeologiczny

  • chór — m IV, D. u, Ms. chórze; lm M. y 1. «zespół śpiewaków wykonujących wspólnie utwór muzyczny, często z towarzyszeniem instrumentów» Chór męski, żeński, chłopięcy, dziecięcy, mieszany. Chór jednogłosowy, wielogłosowy, polifoniczny. Chór amatorski,… …   Słownik języka polskiego

  • ckliwie — ckliwieej 1. «mdło, nudno; przykro, niedobrze» Komuś jest, robi się ckliwie (np. na jakiś przykry widok). 2. «z przesadną czułością, tkliwością; czułostkowo, sztucznie» Pisać, deklamować, uśmiechać się ckliwie …   Słownik języka polskiego

  • deklamowanie — n I rzecz. od deklamować …   Słownik języka polskiego

  • emfaza — ż IV, CMs. emfazazie, blm «nacisk emocjonalny na pewne zdania, wyrazy lub sylaby; także przesadna uczuciowość wypowiedzi; afektacja, patos» Cytować, deklamować coś z emfazą. Mówić bez emfazy. ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • maksyma — ż IV, CMs. maksymamie; lm D. maksymaym «zasada, prawidło postępowania; myśl filozoficzna, moralna, etyczna wyrażona w krótkim zdaniu; sentencja, aforyzm» Szlachetna, zdrowa maksyma. Maksyma życiowa. Deklamować, wygłaszać maksymy. Mieć, przyjąć,… …   Słownik języka polskiego

  • patetycznie — patetycznieej przysłów. od patetyczny Deklamować, przemawiać, pisać patetycznie …   Słownik języka polskiego

  • patos — m IV, D. u, Ms. patossie, blm 1. «nastrój powagi, którym są nacechowane rzeczy wielkie, mające historyczne znaczenie; podniosłość, wzniosłość» Patos pożegnania, walki. 2. «ton, styl, sposób mówienia lub pisania podniosły, pełen powagi; sztuczny… …   Słownik języka polskiego

  • pean — m IV, D. u, Ms. peannie; lm M. y lit. «w starożytnej poezji greckiej: hymn ku czci Apollina; później: uroczysta pieśń pochwalna albo dziękczynna, opiewająca zwycięstwo lub bohatera» Deklamować, układać peany. przen. «słowa pochwały, uwielbienia»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”