Wyjednać sobie przywileje, względy.
Wyjednać dla kogoś przebaczenie u rodziców.
Słownik języka polskiego . 2013.
wyjednywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib a. VIIIa, wyjednywaćnuję || wyjednywaćam, wyjednywaćnuje || wyjednywaća, wyjednywaćnują || wyjednywaćają, wyjednywaćany {{/stl 8}}– wyjednać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wyjednywaćam, wyjednywaća, wyjednywaćają,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
audiencja — ż I, DCMs. audiencjacji; lm D. audiencjacji (audiencjacyj) «oficjalne posłuchanie udzielone komuś przez osobę na wysokim stanowisku» Audiencja u premiera, u marszałka sejmu. Starać się o audiencję. Udzielić, odmówić komuś audiencji. Wyjednać,… … Słownik języka polskiego
nobilitować — dk a. ndk IV, nobilitowaćtuję, nobilitowaćtujesz, nobilitowaćtuj, nobilitowaćował, nobilitowaćowany «nadać, nadawać szlachectwo; uszlachcić, uszlachcać» Nobilitować mieszczan. Za wybitne zasługi był przez króla nobilitowany. nobilitować się… … Słownik języka polskiego
prosić — ndk VIa, proszę, prosićsisz, proś, prosićsił, proszony 1. «w grzecznej formie zwracać się do kogoś, by coś uzyskać, otrzymać, wyjednać, by kogoś do czegoś skłonić» Prosić koleżankę do telefonu. Prosić rodzinę do stołu. Prosić o pomoc. Prosić o… … Słownik języka polskiego
przebłagać — dk I, przebłagaćam, przebłagaćasz, przebłagaćają, przebłagaćaj, przebłagaćany przebłagiwać ndk VIIIb, przebłagaćguję, przebłagaćgujesz, przebłagaćguj, przebłagaćiwał, przebłagaćiwany «błaganiem wyjednać przebaczenie; przejednać, przeprosić»… … Słownik języka polskiego
wyłudzić — dk VIa, wyłudzićdzę, wyłudzićdzisz, wyłudzićłudź, wyłudzićdził, wyłudzićdzony wyłudzać ndk I, wyłudzićam, wyłudzićasz, wyłudzićają, wyłudzićaj, wyłudzićał, wyłudzićany «podstępnie, chytrze wyjednać, otrzymać, wyprosić coś od kogoś» Wyłudzić od… … Słownik języka polskiego
wymodlić — dk VIa, wymodlićlę, wymodlićlisz, wymodlićmódl, wymodlićlił, wymodlićlony rzad. wymodlać ndk I, wymodlićam, wymodlićasz, wymodlićają, wymodlićaj, wymodlićał, wymodlićany «modleniem się uzyskać, wyjednać, wyprosić coś» Wymodlić sobie łaskę u Pana… … Słownik języka polskiego
wymolestować — dk IV, wymolestowaćtuję, wymolestowaćtujesz, wymolestowaćtuj, wymolestowaćował, wymolestowaćowany «molestując wyjednać, uzyskać coś; wyprosić, wybłagać» Z trudem wymolestował niewielką pożyczkę … Słownik języka polskiego
wyprosić — dk VIa, wyprosićproszę, wyprosićsisz, wyprosićproś, wyprosićsił, wyprosićproszony wypraszać ndk I, wyprosićam, wyprosićasz, wyprosićają, wyprosićaj, wyprosićał, wyprosićany 1. «zdobyć, wyjednać coś prośbami» Wyprosić u matki pieniądze. Wyprosić… … Słownik języka polskiego
wystać — dk, wystaćstoję, wystaćstoisz, wystaćstój, wystaćstał, wystaćstany 1. «stojąc wytrwać do końca czegoś, do pewnego czasu» Ledwie wystał do końca uroczystości. Nie mogła wystać na mrozie. 2. pot. «stojąc długo (w kolejce) uzyskać, wyjednać coś»… … Słownik języka polskiego
