wykłócać się

wykłócać się
ndk I, \wykłócać sięam się, \wykłócać sięasz się, \wykłócać sięają się, \wykłócać sięaj się, \wykłócać sięał się - wykłócić się dk VIa, \wykłócać sięcę się, \wykłócać sięcisz się, \wykłócać siękłóć się, \wykłócać sięcił się
1. częściej ndk «kłócić się zawzięcie, stale ze wszystkimi, kłócić się o coś»

Wykłócać się z sąsiadami, z kolegami.

Wykłócali się o pieniądze.

Wykłócać się o awans, o podwyżkę.

2. tylko dk «wyładować się w kłótni»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wykłócać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykłócać sięam się, wykłócać sięa się, wykłócać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} kłócąc się, zabiegać o uzyskanie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wykłócał się z żoną o pieniądze. Wykłócali się z kierownikiem o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rzucać się – rzucić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skakać w sposób gwałtowny w dół : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzucić się w przepaść. Rzucali się jeden za drugim do wody. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • użerać się — ndk I, użerać sięam się, użerać sięasz się, użerać sięają się, użerać sięaj się, użerać sięał się posp. «wykłócać się, spierać się o coś zażarcie; przełamywać czyjś opór, zmuszać kogoś do wykonania, spełnienia czegoś, ciągle upominać kogoś»… …   Słownik języka polskiego

  • handryczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, handryczyć sięczę się, handryczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} spierać się, kłócić się z kimś uparcie, chcąc komuś dokuczyć lub zmusić do zrobienia czegoś; drażnić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • użerać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, użerać sięam się, użerać sięa się, użerać sięają się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kłócić się zawzięcie o coś; sprzeczać się, spierać się, wykłócać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Użerać się o pieniądze. Użerać się z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chandryczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, chandryczyć sięczę się, chandryczyć sięczy się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uparcie sprzeczać się z kimś, kłócić o coś; także nieustannie mieć żale, pretensje do kogoś, usiłować coś wymóc na kimś ciągłymi kłótniami; …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • awanturować się — ndk IV, awanturować sięruję się, awanturować sięrujesz się, awanturować sięruj się, awanturować sięował się 1. «urządzać awantury, wszczynać kłótnie, zakłócać spokój; wykłócać się» Awanturować się z kimś. Awanturować się o byle co, z byle powodu …   Słownik języka polskiego

  • cierpliwość — Święta, anielska cierpliwość «wielka, niewyczerpana cierpliwość»: Jacek i Anna znali się przynajmniej od dwudziestu lat i lubili, to znaczy Jacek uwielbiał ją prowokować i wykłócać się z nią o tak zwane sprawy zasadnicze, a Anna znosiła to z… …   Słownik frazeologiczny

  • dniówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. dniówkawce; lm D. dniówkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dzień pracy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wreszcie koniec dniówki. Za cztery dniówki na budowie mam tyle, co nauczyciel na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”