wyłupić

wyłupić
dk VIa, \wyłupićpię, \wyłupićpisz, \wyłupićłup, \wyłupićpił, \wyłupićpiony - wyłupiać ndk I, \wyłupićam, \wyłupićasz, \wyłupićają, \wyłupićaj, \wyłupićał, \wyłupićany
«wyjąć, wydrzeć, wydłubać, wyłupać»

Wyłupić kamień z bruku.

∆ Wyłupić komuś oczy «oślepić kogoś wyjmując, wykłuwając mu oczy»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wyłupić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyłupiać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyłupiać — → wyłupić …   Słownik języka polskiego

  • wyłupiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyłupiaćam, wyłupiaća, wyłupiaćają, wyłupiaćany {{/stl 8}}– wyłupić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyłupiaćpię, wyłupiaćpi, wyłupiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wykłuć — dk Xa, wykłućkłuję a. wykłućkolę, wykłućkłujesz a. wykłućkolesz, wykłućkłuj a. wykłućkol, wykłućkłuł, wykłućkłuty wykłuwać ndk I, wykłućam, wykłućasz, wykłućają, wykłućaj, wykłućał, wykłućany 1. «wyjąć, wyłupić coś, zwykle oko ostrym narzędziem»… …   Słownik języka polskiego

  • wyłupać — dk IX, wyłupaćpię, wyłupaćpiesz, wyłupaćłup, wyłupaćał, wyłupaćany wyłupywać ndk VIIIa, wyłupaćpuję, wyłupaćpujesz, wyłupaćpuj, wyłupaćywał, wyłupaćywany 1. «podważywszy wyjąć z czegoś, wyrwać, oderwać od czegoś; wydłubać» Wyłupać oczko z… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”