- wymyślanie
- n I1. rzecz. od wymyślać.2. lm D. \wymyślanieańzwykle w lm «wymysły, obelgi, obelżywe słowa»
Miała dość ciągłych wymyślań.
Słownik języka polskiego . 2013.
wymyślanie
Look at other dictionaries:
krętactwo — n III, Ms. krętactwowie; lm D. krętactwoactw «wymyślanie, szukanie pretekstów, wykrętów w celu ukrycia właściwej przyczyny czegoś, postępowanie nieuczciwe; kręcenie; w lm także: kłamstwa, wykrętne odpowiedzi, nieuczciwe postępki» Demaskować… … Słownik języka polskiego
opeer — [wym. opeer] m IV, D. u, Ms. opeererze posp. «besztanie, wymyślanie, urąganie; ochrzan» Dostać opeer. Wezwał pracownika do siebie i sprawił mu porządny opeer … Słownik języka polskiego
połajanka — ż III, CMs. połajankance; lm D. połajankanek «słowo, zwrot obelżywy; wymyślanie, łajanie» Wysłuchiwać połajanek … Słownik języka polskiego
pyskówka — ż III, CMs. pyskówkawce; lm D. pyskówkawek pot. «ordynarna kłótnia, wzajemne wymyślanie sobie; także: sprawa sądowa z oskarżenia prywatnego o zelżenie, obrzucenie obraźliwymi epitetami itp.» … Słownik języka polskiego
ruga — ż III, CMs. rudze; lm D. rug pot. «besztanie, łajanie, wymyślanie; bura» Dostać rugę. Zasłużył na rugi … Słownik języka polskiego
