- wypitka
- ż III, CMs. \wypitkatce; lm D. \wypitkatekpot. «pijatyka, libacja»
Nie stronić od wypitki.
◊ Ktoś (dobry, skory) do wypitki i do wybitki «o kimś lubiącym wypić, a także skorym do bójki, o dobrym kompanie»
Słownik języka polskiego . 2013.
wypitka
Look at other dictionaries:
wypitka — Ktoś (dobry, skory itp.) do wypitki i (do) wybitki «o dobrym kompanie do wszystkiego»: – Czy generał Wolff czymś pana poczęstował? – Oczywiście! Karl Wolff był człowiekiem do wypitki i do wybitki. Lubił koniak, czarną kawę, śpiew i ładne kobiety … Słownik frazeologiczny
wybitka — Ktoś (dobry, skory itp.) do wypitki i (do) wybitki zob. wypitka … Słownik frazeologiczny
