wyprawić

wyprawić
dk VIa, \wyprawićwię, \wyprawićwisz, \wyprawićpraw, \wyprawićwił, \wyprawićwiony - wyprawiać ndk I, \wyprawićam, \wyprawićasz, \wyprawićają, \wyprawićaj, \wyprawićał, \wyprawićany
1. «posłać kogoś dokądś, zwykle w dalszą drogę, w określonym celu»

Wyprawić dziecko na kolonie.

Wyprawić syna na wieś.

Wyprawić gońca z listem.

◊ Wyprawić kogoś na tamten świat «przyczynić się do czyjejś śmierci; uśmiercić kogoś»
2. «urządzić coś (np. przyjęcie, imieniny) własnym kosztem, nakładem własnej pracy; zorganizować coś»

Wyprawić córce wesele.

Wyprawić bal.

◊ Wyprawiać awantury, brewerie, harce itp. «zachowywać się niesfornie, hałaśliwie, krzyczeć, zakłócać spokój otoczeniu»
◊ Co ty wyprawiasz, co pan wyprawia itd. «zwrot retoryczny: okropnie się zachowujesz, robisz coś nie tak jak trzeba, pańskie zachowanie jest skandaliczne itd.; jak ty się zachowujesz»
3. techn. «poddać obróbce niektóre surowce, w szczególności: wygarbować skórę»
wyprawić się - wyprawiać się «udać się dokądś, zwykle w dalszą drogę, w określonym celu»

Wyprawić się w daleką podróż za granicę.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • wyprawić — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… …   Słownik frazeologiczny

  • wyprawiać się – wyprawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zamierzać dokądś pójść, pojechać, dojść, dojechać; udawać się dokądś; wybierać się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprawił się do lasu na grzyby. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

  • wyprawiać — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… …   Słownik frazeologiczny

  • bal — I m I, D. u; lm M. e, D. ów «wielka zabawa taneczna» Bal karnawałowy. Królowa balu. Wyprawić, wydać bal. Iść na bal. ∆ Bal kostiumowy, maskowy «bal, na którym uczestnicy są w przebraniu, w maskach na twarzy» ◊ Bal; ładny bal! «o jakiejś… …   Słownik języka polskiego

  • odprawić — dk VIa, odprawićwię, odprawićwisz, odprawićpraw, odprawićwił, odprawićwiony odprawiać ndk I, odprawićam, odprawićasz, odprawićają, odprawićaj, odprawićał, odprawićany 1. «odesłać» a) «oddalić od siebie, wyprawić, pozbyć się kogoś» Odprawić… …   Słownik języka polskiego

  • wyprawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyprawiaćam, wyprawiaća, wyprawiaćają, wyprawiaćany {{/stl 8}}– wyprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyprawiaćwię, wyprawiaćwi, wyprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bal — 1. pot. A to bal! Ładny bal! «o jakiejś nieprzyjemnej, zaskakującej sytuacji; a to heca, a to historia!»: Nie było nam wesoło. „Ładny bal – każdy pewno sobie myślał. – Przyszliśmy się bawić, a tu możemy tak oberwać, że się nie pozbieramy”. S.… …   Słownik frazeologiczny

  • grób — 1. Być, stać nad grobem; chylić się do grobu; być jedną nogą w grobie, na tamtym świecie; wybierać się na tamten świat «być bardzo starym, chorym, bliskim śmierci»: Już był jedną nogą na tamtym świecie, ale siostry uratowały go kroplówkami. E.… …   Słownik frazeologiczny

  • komedia — Grać, odegrać, zagrać komedię (przed kimś) «zachowywać, zachować pozory, udawać, udać coś, zwykle w sposób nieudolny, łatwy do rozszyfrowania»: Skąd ona o tym wie? – powiedział prawie szeptem. – Kto? – maskowałem się dalej. (...) – Nie rozumiem,… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”