Wypucować rondle, szyby, buty.
Wypucować obejście, schody.
Wypucowany bobas.
Wypucował się i wyelegantował.
Słownik języka polskiego . 2013.
wypucować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pucować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pucować się – wypucować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} myć dokładnie własne ciało; szorować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie musisz się tak pucować, bo za chwilę wracamy do pracy. Wreszcie się porządnie wypucowałeś. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pucować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, pucowaćcuję, pucowaćcuje, pucowaćany {{/stl 8}}– wypucować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} myć, czyścić, wycierać coś bardzo dokładnie, aż do połysku; glancować, szorować : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
glanc — m II, D. u → glans, dziś tylko w wyrażeniach pot. Na glanc, do glancu: Wypucować rondle, buty na glanc, do glancu … Słownik języka polskiego
