wypuczać

ndk I, \wypuczaćam, \wypuczaćasz, \wypuczaćają, \wypuczaćaj, \wypuczaćał, \wypuczaćany - wypuczyć dk VIb, \wypuczaćczę, \wypuczaćczysz, \wypuczaćpucz, \wypuczaćczył, \wypuczaćczony,

pot. «czynić wypukłym, wybrzuszonym; nadymać, wypinać»

Wypuczyć brzuch, policzek.

wypuczać się - wypuczyć się pot. «stawać się wypukłym, wydętym; nadymać się, wypinać się»

Ściany się wypuczyły.