wyróżniony

wyróżniony
\wyróżnionynieni
imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wyróżnić (p.)
wyróżniony w użyciu rzecz. «ten, którego wyróżniono spośród innych, którego nagrodzono wyróżnieniem»

Znalazłem się wśród wyróżnionych.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • geocentryczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uznający Ziemię za wyróżniony punkt wszechświata (środek wszechświata) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Geocentryczny model wszechświata. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Oskar Lange — El monumento de Oskar Lange en Wrocław. Oskar Ryszard Lange (nació el 27 de julio de 1904 en Tomaszów Mazowiecki y murió el 2 de octubre de 1965 en Londres) economista, diplomático y político polaco. Profesor de las Universidades de Cracovia y …   Wikipedia Español

  • akapit — m IV, D. u, Ms. akapiticie; lm M. y 1. druk. «początkowy wiersz fragmentu tekstu wyróżniony zazwyczaj wcięciem, czasem inicjałem» 2. druk. «nowy fragment tekstu; ustęp» Przeczytać akapit. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • jeden — + jedna, jedno jedni, odm. jak przym. 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1» Jeden kandydat. Jeden grosz. Jedna sztuka. Rękawiczki z jednym palcem. ∆ Jedna druga, jedna trzecia, jedna dziesiąta «połowa, trzecia, dziesiąta część czegoś» ◊… …   Słownik języka polskiego

  • którykolwiek — + którzykolwiek, pierwszy człon (który) odm. jak przym., drugi człon (kolwiek) ndm zaimek nieokreślony «dowolny, wyróżniony z wielu, bliżej nie określony» O którejkolwiek godzinie przyjdziesz, zastaniesz mnie w domu …   Słownik języka polskiego

  • któryś — D. któregoś, C. któremuś, B. któregoś, NMs. którymś, blm «dowolny, wyróżniony z wielu, bliżej nie określony, następujący w nie określonej bliżej kolejności» Któregoś dnia wyjechał bez pożegnania. To któryś z moich uczniów. ◊ Któryś tam (z rzędu)… …   Słownik języka polskiego

  • logiczny — logicznyni, logicznyniejszy 1. «odnoszący się do logiki dyscypliny filozoficznej» Błąd logiczny. Twierdzenie logiczne. Sprzeczność logiczna. ∆ Kwadrat logiczny «w logice tradycyjnej: schemat graficzny (w kształcie kwadratu), obrazujący stosunki… …   Słownik języka polskiego

  • nadtytuł — m IV, D. u, Ms. nadtytułule; lm M. y 1. «napis u góry karty tytułowej poprzedzający nazwisko autora i tytuł dzieła, np. nazwa serii, instytucji wydawniczej» 2. «wyrazy na karcie tytułowej poprzedzające i objaśniające wyróżniony graficznie… …   Słownik języka polskiego

  • podstawa — ż IV, CMs. podstawawie; lm D. podstawaaw 1. «rzecz, na której coś stoi, opiera się, wspiera się; w architekturze i sztuce: dolna część budowli, kolumny, pomnika, rzeźby itp. (np. fundament, cokół, postument)» Podstawa kamienna, marmurowa,… …   Słownik języka polskiego

  • okres — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. okressie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyodrębniony umownie dowolny przedział czasowy; czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez cały ten okres chorował. W tym okresie. W… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”