wysiedlić

wysiedlić
dk VIa, \wysiedlićlę, \wysiedlićlisz, \wysiedlićsiedl, \wysiedlićlił, \wysiedlićlony - wysiedlać ndk I, \wysiedlićam, \wysiedlićasz, \wysiedlićają, \wysiedlićaj, \wysiedlićał, \wysiedlićany
«zmusić kogoś do opuszczenia miejsca zamieszkania; usunąć kogoś ze stałej siedziby»

Wysiedlić ludność z terenów przyfrontowych.

Wysiedlać lokatorów budynku przeznaczonego do rozbiórki.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wysiedlić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wysiedlać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wysiedlać — → wysiedlić …   Słownik języka polskiego

  • wysiedlać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wysiedlaćam, wysiedlaća, wysiedlaćają, wysiedlaćany {{/stl 8}}– wysiedlić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wysiedlaćlę, wysiedlaćli, wysiedlaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} zmuszać kogoś do opuszczenia miejsca… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ekspatriować — ndk a. dk IV, ekspatriowaćriuję, ekspatriowaćriujesz, ekspatriowaćriuj, ekspatriowaćował, ekspatriowaćowany «wysiedlać, wysiedlić kogoś poza granice kraju, zwykle pozbawiając obywatelstwa» Ekspatriować więźniów …   Słownik języka polskiego

  • wyrugować — dk IV, wyrugowaćguję, wyrugowaćgujesz, wyrugowaćguj, wyrugowaćował, wyrugowaćowany «usunąć kogoś z zajmowanego miejsca, pozbawić kogoś nieruchomości; wysiedlić, wydalić, wypędzić» Wyrugować brata z rodzinnej posiadłości. Wyrugować kogoś z jakiejś …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”