- wyskubać
- dk IX, \wyskubaćbię, \wyskubaćbiesz, \wyskubaćskub, \wyskubaćał, \wyskubaćany rzad. wyskubnąć dk Va, \wyskubaćnę, \wyskubaćniesz, \wyskubaćnij, \wyskubaćnął, \wyskubaćnęła, \wyskubaćnęli, \wyskubaćnięty, \wyskubaćnąwszy - wyskubywać ndk VIIIa, \wyskubaćbuję, \wyskubaćbujesz, \wyskubaćbuj, \wyskubaćywał, \wyskubaćywany1. «skubiąc wyrwać, wyciągnąć coś skądś, jakąś część całości»
Wyskubywać rodzynki z ciasta.
Wyskubywać sobie brwi.
2. «o zwierzętach: skubiąc zjeść dużo, wszystko»Konie wyskubywały trawę ze ścierniska.
Słownik języka polskiego . 2013.