- wysłać
- Idk IX, wyślę, wyślesz, wyślij, \wysłaćsłał, \wysłaćsłany - wysyłać ndk I, \wysłaćam, \wysłaćasz, \wysłaćają, \wysłaćaj, \wysłaćał, \wysłaćany1. «polecić komuś, żeby się udał dokądś, do kogoś w jakimś celu, z jakimś poleceniem; wyprawić, posłać»
Wysłać kogoś z listem.
Wysłać gońca z zawiadomieniem o czymś.
Wysłać kogoś na zwiady.
Wysłać kogoś po zakupy.
Wysłać delegację na zjazd.
Wysyłać punktualnie dzieci do szkoły.
2. «przekazać coś komuś za pośrednictwem poczty lub jakiejś osoby; wyekspediować coś skądś»Wysłać paczkę.
Wysłać list ekspresem.
Wysyłać z urlopu kartki z pozdrowieniami do znajomych.
Wysłać wiadomości listownie.
Wysyłać synowi pieniądze pocztą.
3. rzad. «rzucić, cisnąć coś, strzelić w pewnym kierunku»Wysłać piłkę w kierunku bramki.
4. zwykle ndk «wydzielać z siebie; emitować, promieniować»Słońce wysyła na Ziemię światło i ciepło.
Energia wysyłana przez pierwiastki promieniotwórcze.
IIdk IX, wyścielę, wyścielesz, wyściel, \wysłaćsłał, \wysłaćsłany - wyściełać, rzad. wyścielać ndk I, \wysłaćam, \wysłaćasz, \wysłaćają, \wysłaćaj, \wysłaćał, \wysłaćany«wyłożyć, zwykle czymś miękkim, wnętrze czegoś; pokryć czymś powierzchnię czegoś»Ptaki często wyściełają gniazda mchem.
Obuwie zimowe wysłane futerkiem.
Podłoga, schody wysłane dywanem.
∆ Wyściełane meble «meble z miękkim siedzeniem i (często) z takim samym oparciem»
Słownik języka polskiego . 2013.