Wystawał pod domem dziewczyny.
Godzinami wystaje przed lustrem.
Spódnica wystaje spod płaszcza.
Skały wystawały z wody.
Wystający dach, okap.
Wystające kości policzkowe.
Słownik języka polskiego . 2013.
wystawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, wystawaćstaję, wystawaćstaje, wystawaćwaj {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spędzać dużo czasu na staniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wystawać przed budką z piwem. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wystawać — Słoma komuś z butów wystaje zob. słoma … Słownik frazeologiczny
nawisać — ndk I, nawisaćsa, nawisaćają, nawisaćał nawisnąć dk Va a. Vc, nawisaćwiśnie, nawisaćnął a. nawisł, nawisaćnęła a. nawisaćsła, nawisaćnąwszy a. nawisaćsłszy «wisząc wystawać, sterczeć nad czymś» Skała nawisająca nad przepaścią … Słownik języka polskiego
sterczeć — ndk VIIb, sterczećczę, sterczećczysz, stercz, sterczećczał, sterczećczeli 1. «wystawać ponad jakąś powierzchnię, odstawać od jakiejś płaszczyzny; stać sztorcem» Kosmyki włosów sterczą mu na głowie. Spod śniegu sterczą suche badyle. Sterczące wąsy … Słownik języka polskiego
wybrzuszać — ndk I, wybrzuszaćsza, wybrzuszaćają, wybrzuszaćał wybrzuszyć dk VIb, wybrzuszaćszy, wybrzuszaćszył, wybrzuszaćszony zwykle w imiesł. biernym «nadawać czemuś kształt wypukły; robić pękatym» Wybrzuszona podłoga. Wybrzuszony strop. Wiatr wybrzuszył… … Słownik języka polskiego
wyleźć — dk XI, wyleźćlezę, wyleźćleziesz, wyleźćleź, wyleźćlazł, wyleźćlazła, wyleźćleźli, wyleźćlazłszy wyłazić ndk VIa, wyleźćłażę, wyleźćzisz, wyleźćłaź, wyleźćził 1. pot. «leząc wyjść, wydobyć się skądś, z wnętrza czegoś, zwłaszcza przez wąski otwór; … Słownik języka polskiego
wypiętrzyć — dk VIb, wypiętrzyćrzę, wypiętrzyćrzysz, wypiętrzyćpiętrz, wypiętrzyćrzył, wypiętrzyćrzony wypiętrzać ndk I, wypiętrzyćam, wypiętrzyćasz, wypiętrzyćają, wypiętrzyćaj, wypiętrzyćał, wypiętrzyćany 1. «ułożyć, zgromadzić coś jedno na drugim,… … Słownik języka polskiego
wznosić — ndk VIa, wznoszę, wznosićsisz, wznoś, wznosićsił, wznoszony forma ndk czas. wznieść (p.) wznosić się 1. forma ndk czas. wznieść się (p.) 2. «tworzyć podwyższenie, wzniesienie, pagórek» Wybrzeże wznosiło się stromo. Grunt się wznosił łagodnie. ∆… … Słownik języka polskiego
dźwigać się – dźwignąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podnosić się, unosić się w górę; wstawać, wspierać się, wspinać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dźwignąć się z klęczek. Dźwignąć się na palce. Dźwigać się w górę po schodach. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyłazić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wyłazićłażę, wyłazićzi, wyłazićłaź {{/stl 8}}– wyleźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, wyłazićlezę, wyłazićlezie, wyłazićleź, wyłazićlazł, wyłazićlazła, wyłazićleźli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
