wysypać

wysypać
dk IX, \wysypaćpię, \wysypaćpiesz, \wysypaćsyp, \wysypaćał, \wysypaćany - wysypywać ndk VIIIa, \wysypaćpuję, \wysypaćpujesz, \wysypaćpuj, \wysypaćywał, \wysypaćywany
1. «sypiąc usunąć coś z wnętrza czegoś; sypiąc umieścić coś gdzieś, w czymś»

Wysypać piasek z butów.

Wysypać mąkę z torebki na stolnicę.

Wysypać śmieci do pojemnika.

◊ Zboże wysypało «zboże wydało obfity plon, obrodziło»
2. «pokryć powierzchnię lub wnętrze czegoś warstwą czegoś sypkiego; posypać»

Wysypywać blachy do pieczenia tartą bułką.

Ścieżki wysypane żwirem.

3. pot. «zdradzić czyjąś tajemnicę (zwykle błahą); wydać kogoś, wygadać coś»

Wysypał brata przed ojcem.

wysypać się - wysypywać się
1. «o czymś sypkim: wypaść z wnętrza czegoś, zostać wysypanym»

Jabłka wysypały się z kosza.

Dojrzałe ziarno wysypuje się z kłosów.

2. «wyjść, wybiec skądś tłumnie, gromadnie»

Ze szkoły wysypał się tłum uczniów.

3. zwykle dk «pojawić się, wystąpić gdzieś w wielkiej ilości, liczbie»

Krosty wysypały się choremu na całym ciele.

Po deszczu wysypały się grzyby.

4. pot. «niebacznie zdradzić tajemnicę; wygadać się»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wysypać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wysypywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wysypywać się – wysypać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wypadać z wnętrza czegoś, być wysypywanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cukier wysypał się z torebki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wybiegać skądś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wysypywać — → wysypać …   Słownik języka polskiego

  • wysypywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wysypywaćpuję, wysypywaćpuje, wysypywaćany {{/stl 8}}– wysypać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, wysypywaćpię, wysypywaćpie, wysypywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sypiąc, usuwać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powysypywać — dk VIIIa, powysypywaćpuję, powysypywaćpujesz, powysypywaćpuj, powysypywaćywał, powysypywaćywany 1. «wysypać wiele czegoś; wysypać, rozsypać w wielu miejscach, z wielu worków, naczyń itp.» Powysypywać cukierki z torby. Powysypywać piasek z butów.… …   Słownik języka polskiego

  • piasek — m III, D. piaseksku, N. piasekskiem; lm M. piasekski 1. «luźna skała osadowa złożona z drobnych ziaren, przeważnie kwarcu, często z domieszką skaleni i innych minerałów» Piasek drobny, gruby, drobnoziarnisty, gruboziarnisty. Piaski wydmowe,… …   Słownik języka polskiego

  • popiół — m IV, D. popiółpiołu, Ms. popiółpiele; lm M. popiółpioły 1. «pozostałość (w postaci szarego proszku) po spaleniu substancji pochodzenia organicznego, zwykle drzewa, węgla» Miałki, gruby, szary popiół. Wybierać popiół z pieca. Wygrzebywać z… …   Słownik języka polskiego

  • powytrząsać — dk I, powytrząsaćam, powytrząsaćasz, powytrząsaćają, powytrząsaćaj, powytrząsaćał, powytrząsaćany «wytrząść, trzęsąc wysypać wiele czegoś» Powytrząsał piasek z butów …   Słownik języka polskiego

  • rozsiać — dk Xb, rozsiaćsieję, rozsiaćsiejesz, rozsiaćsiej, rozsiaćsiał, rozsiaćsiali a. rozsiaćsieli, rozsiaćsiany rozsiewać ndk I, rozsiaćam, rozsiaćasz, rozsiaćają, rozsiaćaj, rozsiaćał, rozsiaćany 1. «siejąc rozrzucić, rozsypać nawozy sztuczne, także… …   Słownik języka polskiego

  • usypać — dk IX, usypaćpię, usypaćpiesz, usyp, usypaćał, usypaćany usypywać ndk VIIIa, usypaćpuję, usypaćpujesz, usypaćpuj, usypaćywał, usypaćywany 1. «sypiąc coś utworzyć wzniesienie, kopiec» Usypać groblę, wał, szaniec. 2. «sypiąc ująć, odjąć z czegoś;… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”