wytaczać

wytaczać

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wytaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wytaczaćam, wytaczaća, wytaczaćają, wytaczaćany {{/stl 8}}– wytoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wytaczaćczę, wytaczaćczy, wytaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tocząc …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wytaczać — 1. Wytoczyć ciężkie działa, ciężką artylerię, armatę, armaty przeciwko komuś, czemuś «użyć w dyskusji bardzo poważnych, niepodważalnych argumentów, często takich, które bezpośrednio dotykają rozmówcę»: (...) wytoczył ciężkie działa nad wyraz… …   Słownik frazeologiczny

  • wytaczać się – wytoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tocząc się, wyjechać skądś, wysunąć się na zewnątrz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zza zakrętu wytoczyła się ciężarówka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wytoczyć — dk VIb, wytoczyćczę, wytoczyćczysz, wytoczyćtocz, wytoczyćczył, wytoczyćczony wytaczać ndk I, wytoczyćam, wytoczyćasz, wytoczyćają, wytoczyćaj, wytoczyćał, wytoczyćany 1. «tocząc wyciągnąć, wydostać coś skądś, na jakieś miejsce» Wytaczać beczkę z …   Słownik języka polskiego

  • wytoczyć — 1. Wytoczyć ciężkie działa, ciężką artylerię, armatę, armaty przeciwko komuś, czemuś «użyć w dyskusji bardzo poważnych, niepodważalnych argumentów, często takich, które bezpośrednio dotykają rozmówcę»: (...) wytoczył ciężkie działa nad wyraz… …   Słownik frazeologiczny

  • argument — m IV, D. u, Ms. argumentncie; lm M. y 1. «wypowiedź potwierdzająca lub obalająca sąd o czymś; dowód, motyw, racja» Niezbity, przekonywający, rzeczowy argument. Decydujące, rozstrzygające argumenty. Argumenty pro i kontra. Argumenty przeciw czemuś …   Słownik języka polskiego

  • ciągać — ndk I, ciągaćam, ciągaćasz, ciągaćają, ciągaćaj, ciągaćał, ciągaćany 1. pot. «przesuwać co pewien czas coś ciężkiego, z trudem, z wysiłkiem, przezwyciężając opór w różnych kierunkach, tam i z powrotem; włóczyć» Ciągać worki zboża. Konie ciągały… …   Słownik języka polskiego

  • diamentować — ndk IV, diamentowaćtuję, diamentowaćtujesz, diamentowaćtuj, diamentowaćował, diamentowaćowany techn. «w obróbce skrawaniem: toczyć lub wytaczać dokładnie narzędziami o diamentowych ostrzach» …   Słownik języka polskiego

  • działo — n III, Ms. dziale; lm D. dział «rodzaj broni palnej miotającej pociski o kalibrze ponad 20 mm na znaczne odległości, za pomocą ciśnienia gazów powstałych ze spalania prochu» Działo dalekonośne, lekkie, ciężkie, okrętowe, przeciwlotnicze,… …   Słownik języka polskiego

  • ciągać się po sądach — {{/stl 13}}{{stl 7}} wielokrotnie wzajemnie wytaczać sobie procesy z powodu jakiegoś sporu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Latami ciągali się po sądach o spadek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”