ciągać

ciągać
ndk I, \ciągaćam, \ciągaćasz, \ciągaćają, \ciągaćaj, \ciągaćał, \ciągaćany
1. pot. «przesuwać co pewien czas coś ciężkiego, z trudem, z wysiłkiem, przezwyciężając opór - w różnych kierunkach, tam i z powrotem; włóczyć»

Ciągać worki zboża.

Konie ciągały pług.

◊ Ktoś ledwo nogi a. nogami ciąga «ktoś ledwo chodzi, powłóczy nogami»
2. pot. «brać, prowadzić kogoś w wiele miejsc, zmuszać do chodzenia w wiele miejsc»

Ciągać męża po kawiarniach.

Ciągać dzieci wszędzie ze sobą.

◊ Ciągać kogoś po sądach «nękać kogoś procesami»
3. pot. «szarpać, targać, pociągać»

Ciągać kogoś za włosy, za warkocze.

ciągać się
1. pot. «być ciąganym; wlec się»
2. pot. «ciągać, włóczyć siebie wzajemnie»

Psy ciągały się za uszy.

◊ Ciągać się po sądach «wytaczać sobie wzajemnie procesy sądowe»
3. pot. «włóczyć się, wałęsać się»

Ciągać się po mieście, po knajpach.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ciągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ciągaćam, ciągaća, ciągaćają, ciągaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wlec co pewien czas, wielokrotnie, w różnych kierunkach coś ciężkiego, bezwładnego, stawiającego opór;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ciągać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągać (w zn. 1.) jeden drugiego; włóczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciągali się po śniegu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągać (w zn. 3.)… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ciągać się po sądach — {{/stl 13}}{{stl 7}} wielokrotnie wzajemnie wytaczać sobie procesy z powodu jakiegoś sporu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Latami ciągali się po sądach o spadek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć …   Słownik języka polskiego

  • sąd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sądzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} instytucja ustanowiona prawem do rozstrzygania spraw spornych, orzekania o czyjeś winie lub niewinności i wymierzania kary; organ… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ciąganie — ↨ ciąganie się n I rzecz. od ciągać (się) …   Słownik języka polskiego

  • sąd — m IV, D. u, Ms. sądzie; lm M. y 1. «państwowy organ wymiaru sprawiedliwości; zespół sędziów» Sąd apelacyjny, kasacyjny, rewizyjny. Sąd cywilny, karny. Sąd wojewódzki. Sąd dla nieletnich. Prezes sądu. Skład sądu. Wyrok są …   Słownik języka polskiego

  • urząd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. urzędu, Mc. urzędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} organ władzy mający określone kompetencje; także grupa ludzi pracująca w takiej instytucji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urzędy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • włóczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, włóczyćczę, włóczyćczy, włóczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnąć coś po płaskiej powierzchni; wlec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Włóczyć ogon po ziemi. Włóczyć sukienkę po… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”