wytrzasnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, wytrzasnąćnę, wytrzasnąćtrzaśnie, wytrzasnąćtrzaśnij, wytrzasnąćnął, wytrzasnąćnęli, wytrzasnąćtrzaśnięty, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zdobyć coś nie wiadomo w jaki sposób, wystarać się o coś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrzasnąć — pot. Wytrzasnąć coś, kogoś spod ziemi zob. ziemia 9 … Słownik frazeologiczny
wytrzasnąć — dk Va, wytrzasnąćnę, wytrzasnąćtrzaśniesz, wytrzasnąćtrzaśnij, wytrzasnąćnął, wytrzasnąćnęła, wytrzasnąćnęli, wytrzasnąćtrzaśnięty, wytrzasnąćnąwszy pot. «zdobyć, wyszukać, wystarać się» Wytrzasnął skądś pieniądze. ◊ Wytrzasnąć coś spod ziemi… … Słownik języka polskiego
wytrzasnąć [wykopać i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś, kogoś} {{/stl 8}}spod ziemi {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} odnaleźć, zdobyć coś, kogoś, pokonując największe trudności, mimo wszelkich przeszkód i nieprzychylnych okoliczności : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrząsnąć — pot. Wytrząsać coś (jak) z rękawa «robić coś bez trudu» … Słownik frazeologiczny
wytrząsać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wytrząsaćam, wytrząsaća, wytrząsaćają, wytrząsaćany {{/stl 8}}– wytrząsnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wytrząsaćnę, wytrząsaćtrząśnie, wytrząsaćtrząśnij, wytrząsaćnął, wytrząsaćnęli, wytrząsaćtrząśnięty {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
sprokurować — dk IV, sprokurowaćruję, sprokurowaćrujesz, sprokurowaćruj, sprokurowaćował, sprokurowaćowany pot., często żart. «przygotować, sporządzić; wystarać się o kogoś lub o coś, zorganizować coś, dostarczyć czegoś; zdobyć coś, wytrzasnąć coś» Sprokurować … Słownik języka polskiego
wypukać — dk I, wypukaćam, wypukaćasz, wypukaćają, wypukaćaj, wypukaćał, wypukaćany wypukiwać ndk VIIIb, wypukaćkuję, wypukaćkujesz, wypukaćkuj, wypukaćiwał, wypukaćiwany 1. «pukaniem odtworzyć coś; wystukać» Wypukać rytm. 2. «pukając wytrząsnąć coś z… … Słownik języka polskiego
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
