Całodzienne wyżywienie.
Coś (np. mleko) jest podstawą wyżywienia.
Słownik języka polskiego . 2013.
wyżywienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wyżywić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} jedzenie, życie, utrzymanie, wikt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapewnić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wikt — pot. Wikt i opierunek «całodzienne wyżywienie wraz z zaspokojeniem podstawowych potrzeb bytowych»: Po wyjeździe kobietom zabierane są paszporty. Dziewczyny są maltretowane, pracują za wikt i opierunek. Zarobek zgarnia sutener. GW 13/07/2000.… … Słownik frazeologiczny
całodzienny — całodziennynni «trwający, pracujący przez cały dzień; będący rezultatem pracy, czynności wykonanych w ciągu całego dnia» Całodzienne utrzymanie, wyżywienie. Całodzienny zarobek … Słownik języka polskiego
chlebodawca — m odm. jak ż II, DCMs. chlebodawcacy; lm M. chlebodawcacy, DB. chlebodawcaców «ten, kto daje wyżywienie, utrzymanie; zwłaszcza: ten, kto daje płatną pracę, zarobek; pracodawca» Obowiązki pracowników wobec chlebodawców … Słownik języka polskiego
haniebny — haniebnyni, haniebnyniejszy 1. «przynoszący hańbę, ujmę; hańbiący, sromotny, niesławny, niecny, nikczemny» Haniebny czyn. Haniebna śmierć na szubienicy. Haniebni zdrajcy. Najhaniebniejszy postępek w czyimś życiu. 2. «bardzo zły, okropny, marny,… … Słownik języka polskiego
internat — m IV, D. u, Ms. internatacie; lm M. y 1. «zakład, w którym mieszka i otrzymuje całkowite wyżywienie młodzież ucząca się poza miejscem zamieszkania» Internat dla młodzieży szkół średnich. 2. pot. «miejsce internowania» Pierwsze miesiące stanu… … Słownik języka polskiego
łyżka — ż III, CMs. łyżkażce; lm D. łyżkażek 1. «narzędzie do nabierania, czerpania pokarmów, zwłaszcza płynnych» Łyżka stołowa, deserowa. Łyżka cukru, kartofli. Nabierać coś, czegoś na łyżkę. ∆ Łyżka cedzakowa, durszlakowa «łyżka z dziurkami służąca do… … Słownik języka polskiego
pensjonariusz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «mieszkaniec pensjonatu» 2. «stały mieszkaniec zakładu dobroczynnego, domu rencisty itp. otrzymujący oprócz mieszkania również całodzienne wyżywienie» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
pensjonat — m IV, D. u, Ms. pensjonatacie; lm M. y «dom mieszkalny, najczęściej w miejscowościach wypoczynkowych i uzdrowiskach, którego właściciel wynajmuje pokoje, zapewniając zazwyczaj całodzienne wyżywienie» Prywatny pensjonat. Pensjonat „Orbisu .… … Słownik języka polskiego
płacić — ndk VIa, płacićcę, płacićcisz, płać, płacićcił, płacićcony 1. «dawać pieniądze jako należność za pracę, za towar; wynagradzać w pieniądzach (także w naturze), uiszczać dług, podatek, daninę itp.» Płacić cło, czynsz, komorne. Płacić za mieszkanie … Słownik języka polskiego
