Wyżywić liczną rodzinę.
Trudno się wyżywić zwierzętom w czasie ciężkiej zimy.
Słownik języka polskiego . 2013.
wyżywić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, wyżywićwię, wyżywićwi, wyżywićwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} utrzymać kogoś przy życiu, dostarczając mu niezbędnego pożywienia; zapewnić komuś byt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyżywić dzieci, ludność. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyżywić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyżywić samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trudno wyżywić się bezdomnemu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… … Słownik języka polskiego
wyżywienie — n I 1. rzecz. od wyżywić. 2. «to, co służy do utrzymania życia, do jedzenia; pożywienie» Całodzienne wyżywienie. Coś (np. mleko) jest podstawą wyżywienia. ∆ Wynająć (komuś, od kogoś) pokój z wyżywieniem «wynająć pokój, którego cena obejmuje… … Słownik języka polskiego
łamać — sobie głowę, posp. łeb (nad czymś) «myśleć o czymś bardzo intensywnie, martwić się czymś, starać się coś rozwikłać, znaleźć wyjście z trudnej sytuacji»: (...) musiała dobrze łamać sobie głowę, żeby wyżywić tak liczną rodzinę (...). J. Brzechwa,… … Słownik frazeologiczny
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
szarańcza — ż II, DCMs. szarańczaczy; lm D. szarańczaczy 1. Szarańcza a. szarańcza wędrowna «Locusta migratoria, owad z nadrodziny szarańczaków mający około 5 cm długości, barwę brunatną lub oliwkowozieloną; występuje w ciepłych strefach klimatycznych w… … Słownik języka polskiego
obżartuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIc, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek nieumiarkowany w jedzeniu, spożywający za dużo pokarmów (często z ujemnym nacechowaniem emocjonalnym) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trudno go wyżywić, taki obżartuch z niego. Straszny z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyżywienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wyżywić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} jedzenie, życie, utrzymanie, wikt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapewnić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
