wzbogacić

wzbogacić
dk VIa, \wzbogacićcę, \wzbogacićcisz, \wzbogacićać, \wzbogacićcił, \wzbogacićcony - wzbogacać ndk I, \wzbogacićam, \wzbogacićasz, \wzbogacićają, \wzbogacićaj, \wzbogacićał, \wzbogacićany
1. «uczynić kogoś bogatszym, majętniejszym»

Spadek bardzo ich wzbogacił.

Wielka wygrana wzbogaciła go.

2. «zwiększyć zasób, ilość czegoś; uczynić coś doskonalszym, różnorodniejszym»

Wzbogacać glebę w azot.

Wzbogacić zbiory muzealne ciekawymi eksponatami.

Wzbogacać język, słownictwo.

Stale wzbogacać swoją wiedzę.

techn. Wzbogacić mieszankę «powiększyć ilość paliwa w mieszance w stosunku do ilości powietrza, w celu umożliwienia wzrostu mocy silnika»
3. geol. górn. «zwiększyć w kopalinie zawartość substancji użytkowej przez usunięcie z niej bezwartościowych domieszek»

Wzbogacać węgiel, rudę.

wzbogacić się - wzbogacać się
1. «stać się bogatym, majętnym, poprawić swoją sytuację materialną»

Wzbogacili się na hodowli zwierząt futerkowych.

2. «stać się bardziej zasobnym w coś»

Repertuar teatru wzbogacił się o nowe pozycje.

Biblioteka wzbogaciła się o kilkadziesiąt starych druków.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • wzbogacać się – wzbogacić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się bogatym, powiększać swój majątek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzbogacić się na handlu, na operacjach giełdowych. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzbogacać — → wzbogacić …   Słownik języka polskiego

  • obrosnąć — dk Vc, obrosnąćnę, obrosnąćrośniesz, obrosnąćrośnij, obrosnąćrósł, obrosnąćrosła, obrosnąćrośli, obrosnąćrósłszy obrastać ndk I, obrosnąćam, obrosnąćasz, obrosnąćają, obrosnąćaj, obrosnąćał, obrosnąćany 1. «rosnąc, wyrastając pokryć coś, wyrosnąć …   Słownik języka polskiego

  • obrosnąć — 1. Obrosnąć, porosnąć w pióra, w piórka, w pierze «osiągnąć dobrobyt, nabrać znaczenia»: Leon wyjął z kieszeni kluczyki z pilotem, nowiutki cadillac mlasnął centralnym zamkiem. Glisnerowie musieli obrosnąć w piórka, za moich czasów tylko stary… …   Słownik frazeologiczny

  • obrastać — 1. Obrosnąć, porosnąć w pióra, w piórka, w pierze «osiągnąć dobrobyt, nabrać znaczenia»: Leon wyjął z kieszeni kluczyki z pilotem, nowiutki cadillac mlasnął centralnym zamkiem. Glisnerowie musieli obrosnąć w piórka, za moich czasów tylko stary… …   Słownik frazeologiczny

  • dorobić — dk VIa, dorobićbię, dorobićbisz, dorobićrób, dorobićbił, dorobićbiony dorabiać ndk I, dorobićam, dorobićasz, dorobićają, dorobićaj, dorobićał, dorobićany 1. «zrobić, przyprawić coś brakującego; zrobić coś dodatkowo, jako dodatek do czegoś»… …   Słownik języka polskiego

  • kabza — ż IV, CMs. kabzazie; lm D. kabz przestarz. «torba, woreczek na pieniądze, sakiewka» dziś zwykle we fraz. Zbić, nabić, napełnić, wypchać kabzę «dorobić się majątku, wzbogacić się» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • nabić — dk Xa, nabićbiję, nabićbijesz, nabićbij, nabićbił, nabićbity nabijać ndk I, nabićam, nabićasz, nabićają, nabićaj, nabićał, nabićany 1. «zadać komu wiele razów, uderzyć kogo wiele razy; stłuc, zbić» Tak cię nabiję, że popamiętasz. Nabili go tak,… …   Słownik języka polskiego

  • naładować — dk IV, naładowaćduję, naładowaćdujesz, naładowaćduj, naładowaćował, naładowaćowany rzad. naładowywać ndk VIIIa, naładowaćowuję, naładowaćowujesz, naładowaćowuj, naładowaćywał, naładowaćywany 1. «ładując wypełnić coś po brzegi; zatłoczyć, wypełnić …   Słownik języka polskiego

  • napchać — dk I, napchaćpcham, napchaćpchasz, napchaćpchają, napchaćpchaj, napchaćpchał, napchaćpchany napychać ndk I, napchaćam, napchaćasz, napchaćają, napchaćaj, napchaćał, napchaćany «wtłoczyć, wepchnąć coś do czegoś; wypełnić coś czymś, zwykle… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”