Leśne wzgórki.
Dom na wzgórku.
Wzgórek kości krzyżowej.
Słownik języka polskiego . 2013.
wzgórek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. wzgórekrka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewielkie wzniesienie, wypukłość terenu; pagórek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzyż na wzgórku za wsią. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Польская кириллица — Большой, малый и йотированный юсы славянские буквы. Обозначают звуки, сохранившиеся лишь в польском языке. Польская кириллица (цырылица) общее название проектов кириллической азбуки для польского языка. Обычно для записи текстов на… … Википедия
Польский алфавит — Современный польский алфавит состоит из 32 букв: A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N … Википедия
Залеский, Иосиф Богдан — поэт так называемой "украинско польской школы", родился 2/14 февраля 1802 г. в деревне Богатырке, Киевской губернии, на первом году жизни лишился матери и был отдан отцом на воспитание одной из своих теток, жившей в Каневском уезде, в… … Большая биографическая энциклопедия
kopiec — m II, D. kopiecpca; lm M. kopiecpce, D. kopiecpców 1. «wzgórek, wzniesienie sztucznie usypane; usypisko; rodzaj pomnika w formie takiego pagórka» Kopiec graniczny. Kopiec mogilny. Kopiec mrowiska. Kopiec Kościuszki. 2. «pryzma buraków, kartofli… … Słownik języka polskiego
linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… … Słownik języka polskiego
łonowy — przym. od łono ∆ Wesz łonowa → mendoweszka ∆ anat. Kość łonowa «jedna z kości (parzysta) obręczy miedniczej» ∆ Wzgórek łonowy «trójkątna wypukłość ciała leżąca ponad narządami płciowymi» … Słownik języka polskiego
nasyp — m IV, D. u, Ms. nasyppie; lm M. y «wał usypany z ziemi w celu podniesienia terenu w danym miejscu; niekiedy także: usypisko, wzgórek» Nasyp drogowy, kolejowy. Zbudować nasyp … Słownik języka polskiego
zaspa — ż IV, CMs. zaspapie; lm D. zasp «wzgórek utworzony przez nawiany śnieg» Ugrząźć w zaspie. Zapaść się w zaspę … Słownik języka polskiego
zaspa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zaspapie {{/stl 8}}{{stl 7}} wzgórek powstały przez nawianie śniegu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpaść w zaspę śniegu. Odgarniać zaspy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
