Wziernik krtaniowy, oczny, uszny, odbytniczy, pęcherzowy, pochwowy.
Słownik języka polskiego . 2013.
wziernik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}med. {{/stl 8}}{{stl 7}} przyrząd lekarski wyposażony w lusterko, niekiedy też w źródło światła, używany do oglądania jam ciała i narządów… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cystoskop — m IV, D. u, Ms. cystoskoppie; lm M. y med. «wziernik służący do badania pęcherza moczowego; wziernik pęcherzowy» ‹cysta + gr.› … Słownik języka polskiego
pęcherzowy — przym. od pęcherz a) w zn. 1: Wykwity pęcherzowe. b) w zn. 2: ∆ Wziernik pęcherzowy «wziernik służący do badania pęcherza moczowego; cystoskop» … Słownik języka polskiego
endoskop — m IV, D. u, Ms. endoskoppie; lm M. y med. «przyrząd zaopatrzony we własne źródło światła i odpowiedni układ optyczny, służący do oglądania wewnętrznych ścian narządów lub jam ciała, np. pęcherza; wziernik» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
enteroskop — m IV, D. u, Ms. enteroskoppie; lm M. y med. «wziernik posiadający własne źródło światła i układ optyczny służący do oglądania i badania wewnętrznych ścian jelit» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
gastroskop — m IV, D. u, Ms. gastroskoppie; lm M. y med. «wziernik służący do oglądania wewnętrznej ściany żołądka, zbudowany z elastycznego tworzywa, zaopatrzony w źródło światła i układ optyczny» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
krtaniowy — przym. od krtań ∆ Wyniosłość krtaniowa «uwypuklenie na przodzie szyi, wyraźniejsze u mężczyzn, utworzone przez chrząstkę tarczowatą krtani; jabłko Adama» ∆ Wziernik krtaniowy «lusterko do badania krtani» … Słownik języka polskiego
laryngoskop — m IV, D. u, Ms. laryngoskoppie; lm M. y med. «przyrząd służący do oglądania krtani; wziernik krtaniowy» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
oftalmoskop — m IV, D. u, Ms. oftalmoskoppie; lm M. y med. «przyrząd do badania dna oka; wziernik okulistyczny» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
otoskop — m IV, D. u, Ms. otoskoppie; lm M. y med. «przyrząd mający własne źródło światła, czasem lupę, służący do oglądania przewodu słuchowego zewnętrznego i błony bębenkowej w celach diagnostycznych; wziernik uszny» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
