wzmocnić

dk VIa, \wzmocnićnię, \wzmocnićnisz, \wzmocnićnij, \wzmocnićnił, \wzmocnićniony - wzmacniać ndk I, \wzmocnićam, \wzmocnićasz, \wzmocnićają, \wzmocnićaj, \wzmocnićał, \wzmocnićany

1. «uczynić mocniejszym, dodać komuś lub czemuś sił; umocnić, pokrzepić»

Wzmocnić siły, zdrowie.

Ćwiczenie wzmacniające mięśnie nóg, rąk.

Leki wzmacniające.

Sen, wypoczynek wzmocnił kogoś.

2. «uczynić coś trwalszym, odporniejszym na zniszczenie; umocnić»

Wzmocnić tamy, most.

Wzmocnić ściany budynków.

Kurtka z sukna wzmocnionego skórą.

Tworzywo wzmocnione szkłem.

3. «powiększyć liczbę osób w jakiejś grupie, w jakimś zespole»

Wzmocnić straż, załogę twierdzy.

Wzmocnić drużynę piłkarską.

4. «zwiększyć intensywność, wyrazistość, natężenie czegoś; uczynić coś bardziej skondensowanym, nasyconym czymś»

Wzmocnić głos, sygnał.

Wzmocnić dźwięk aparatu radiowego, telewizyjnego.

∆ Wzmocnić czujność, ochronę, dozór itp. «zacząć pilniej czuwać, chronić, dozorować itp.»

∆ jęz. Partykuła wzmacniająca «partykuła podkreślająca znaczenie jakiegoś wyrazu lub wyrażenia w zdaniu»

wzmocnić się - wzmacniać się

1. «stać się mocniejszym, nabrać sił fizycznych»

Wzmocnić się po kuracji, na świeżym powietrzu.

2. «o grupie osób, o zespole itp.: powiększyć się liczebnie»

Wzmocniła się załoga statku.

Armia wzmocniła się nowymi posiłkami.

3. «o wietrze, głosie, dźwiękach, barwach itp.: nabrać intensywności, gwałtowności; wzmóc się, wzrosnąć»

Wicher się wzmocnił.