Słownik języka polskiego . 2013.
wzmocnienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wzmocnić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wzmocnienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wzmocnienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} dodatkowy element konstrukcyjny … Langenscheidt Polski wyjaśnień
no — 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym używana jako wzmocnienie trybu rozkazującego (lub jego znaczeniowych równoważników), niekiedy z odcieniem nalegania, perswazji; jako wzmocnienie trybu rozkazującego złożonego może wyrażać warunek,… … Słownik języka polskiego
brać – wziąć [pić i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}na wzmocnienie {{/stl 13}}{{stl 7}} przyjmować jakiś środek w celu poprawy stanu zdrowia, przywrócenia sił, energii : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był tak osłabiony ciężką pracą, że musiał wziąć coś na wzmocnienie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ЗАКРЕПЛЕНИЕ ГРУНТОВ — обработка грунтового массива механическими, химическими или физико химическими методами для повышения (Болгарский язык; Български) укрепване на почва (Чешский язык; Čeština) stabilizace [zlepšování] zeminy (Немецкий язык; Deutsch)… … Строительный словарь
ЗАКРЕПЛЕНИЕ ГРУНТА ТЕРМИЧЕСКОЕ — закрепление лёссовых и глинистых грунтов путём нагнетания раскалённых газов для повышения их прочности (Болгарский язык; Български) термично укрепване на почва (Чешский язык; Čeština) tepelná stabilizace zeminy (Немецкий язык; Deutsch) thermische … Строительный словарь
УПРОЧНЕНИЕ — повышение прочности изделий или материалов химическими, механическими и другими способами (Болгарский язык; Български) заздравяване; уякчаване (Чешский язык; Čeština) zpevnění; zpevňování (Немецкий язык; Deutsch) Verfestigung (Венгерский язык;… … Строительный словарь
aromatyzacja — ż I, DCMs. aromatyzacjacji, blm 1. «nasycenie czegoś aromatem, wzmocnienie w czymś aromatu; aromatyzowanie; w szczególności: dodanie przypraw, olejków do produktów konsumpcyjnych w celu poprawienia lub uatrakcyjnienia ich smaku, zapachu»… … Słownik języka polskiego
interferencja — ż I, DCMs. interferencjacji; lm D. interferencjacji (interferencjacyj) «wzajemne oddziaływanie na siebie dwu lub więcej elementów, zjawisk, sytuacji» Interferencja kulturalna, językowa, obyczajowa. ∆ biol. Interferencja wirusowa «zjawisko… … Słownik języka polskiego
listwowanie — n I 1. rzecz. od listwować Listwowanie półek. 2. lm D. listwowanieań rzem. «listwy tworzące połączenie danych płaszczyzn, ich wzmocnienie lub ozdobę» … Słownik języka polskiego
nad — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub wyrazami o funkcji rzeczownikowej) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia lokalizujące coś powyżej jakiegoś przedmiotu lub wskazujące cel przestrzenny» Samolot leciał nad miastem. Lampa wisi nad … Słownik języka polskiego
